Persian Poem: Omar Khayyam - O Friend - with English subtitles - ای دوست - شعر فارسي - عمر خیّام
Click the CC button for English translation
#omarkhayyam #رباعيات #دکلمه
ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم
وین یکدم عمر را غنیمت شمریم
فردا که ازین دیر فنا درگذریم
با هفت هزار سالگان سر بسریم
در کارگه کوزه‌گریرفتم دوش
ناگاه یکی کوزه برآورد خروش
کو کوزه‌گر و کوزه‌خر و کوزه فروش
چندانکه به صحرایعدم مینگرم
بر مفرش خاک خفتگان می‌بینم
در زیرزمین نهفتگان می‌بینم
چندانکه به صحرای عدم مینگرم
ناآمدگان و رفتگان می‌بینم
نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است
پیش از من و تو لیل و نهاریبوده است
گردنده فلک نیز بکاری بوده است
هرجا که قدم نهی تو بر روی زمین
آن مردمک چشم‌نگاریبوده است
این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت
چون آب به جویبار و چون باد به دشت
هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی بادهٔ گلرنگ نمی‌باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزهٔخاک ما تماشاگه کیست
Narration: Shaheed Khatibi
Omar Khayyam (Persian: عمر خیّام; 18 May 1048 – 4 December 1131) was a Persian polymath, mathematician, astronomer, philosopher, and poet. He was born in Nishapur, in northeastern Persia, and was contemporary with the rule of the Seljuks around the time of the First Crusade. As a mathematician, he is most notable for his work on the classification and solution of cubic equations, where he provided geometric solutions by the intersection of conics. Khayyam also contributed to the understanding of the parallel axiom. As an astronomer, he designed the Jalali calendar, a solar calendar with a very precise 33-year intercalation cycle that provided the basis for the Persian calendar that is still in use after nearly a millennium. There is a tradition of attributing poetry to Omar Khayyam, written in the form of quatrains (rubāʿiyāt رباعیات). This poetry became widely known to the English-reading world in a translation by Edward FitzGerald (Rubaiyat of Omar Khayyam, 1859), which enjoyed great success in the Orientalism of the fin de siècle.
#omarkhayyam #رباعيات #دکلمه
ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم
وین یکدم عمر را غنیمت شمریم
فردا که ازین دیر فنا درگذریم
با هفت هزار سالگان سر بسریم
در کارگه کوزه‌گریرفتم دوش
ناگاه یکی کوزه برآورد خروش
کو کوزه‌گر و کوزه‌خر و کوزه فروش
چندانکه به صحرایعدم مینگرم
بر مفرش خاک خفتگان می‌بینم
در زیرزمین نهفتگان می‌بینم
چندانکه به صحرای عدم مینگرم
ناآمدگان و رفتگان می‌بینم
نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است
پیش از من و تو لیل و نهاریبوده است
گردنده فلک نیز بکاری بوده است
هرجا که قدم نهی تو بر روی زمین
آن مردمک چشم‌نگاریبوده است
این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت
چون آب به جویبار و چون باد به دشت
هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی بادهٔ گلرنگ نمی‌باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزهٔخاک ما تماشاگه کیست
Narration: Shaheed Khatibi
Omar Khayyam (Persian: عمر خیّام; 18 May 1048 – 4 December 1131) was a Persian polymath, mathematician, astronomer, philosopher, and poet. He was born in Nishapur, in northeastern Persia, and was contemporary with the rule of the Seljuks around the time of the First Crusade. As a mathematician, he is most notable for his work on the classification and solution of cubic equations, where he provided geometric solutions by the intersection of conics. Khayyam also contributed to the understanding of the parallel axiom. As an astronomer, he designed the Jalali calendar, a solar calendar with a very precise 33-year intercalation cycle that provided the basis for the Persian calendar that is still in use after nearly a millennium. There is a tradition of attributing poetry to Omar Khayyam, written in the form of quatrains (rubāʿiyāt رباعیات). This poetry became widely known to the English-reading world in a translation by Edward FitzGerald (Rubaiyat of Omar Khayyam, 1859), which enjoyed great success in the Orientalism of the fin de siècle.
همه توضیحات ...