پیامی برای بشریت

چارلی چاپلین در پایان فیلمی دیکتاتور بزرگ بیانیه را میخواند که به نوعی بیانیه خودش در ارتباط با نگاهش به دنیا و انسانیت است.
چاپلین در حقیقت نماد وجدان بیدار انسانی قرن بیستم است که فقر، بدبختی، بی عدالتی و ظلم را به چشم دیده و از آن مینالد.
چاپلین درد کشیده که دیگر تاب تحمل بی عدالتی را ندارد زبانی بهتر و گزنده تر از طنز پیدا نمیکند و با تیغ تیز آن به تمام ثروتمندان ، دیکتاتور ها و سایر کسانی که دنیای صنعتی آنها را به خواب خرگوشی برده زخم می زند تا شاید برخیزند و بدنبال نسیمی از انسانیت حرکت کنند.
بیانیه چاپلین از بهترین مونولوگ های تاریخ سینما محسوب میشود.
چاپلین سعی دارد که به انسانها بگوید که اهریمن حضور همیشگی در میان انسانها دارد و انسان تنها با گوش دادن به ندای درونی خودش می تواند بر اهریمن پیروز گردد و انسانیت را بر جهان حاکم کند.