شعر فوقالعاده از مولانا جلال الدین محمد بلخی

باران که شدی مپرس این خانه کیست
سقف حرم و مسجد و میخانه یکیست
باران که شدی پیاله ها را نشمار
جام قدح و کاسه و پیمانه یکیست
بر درگه او چونکه بیفتند به خاک
شیر و شتر و پلنگ و پروانه یکیست
باران تو که از پیش خدا می آیی
توزیح بده عاقل و فرزانه یکیست
گر درک کنی خودت خدا را بینی
درکش نکنی کعبه و بتخانه یکیست

در فیسبوک هم مارا دنبال کنید  

videos
بیاموزید و به دیگران هم بیاموزانید