Aerodynamic test / ایرودینامیک پیکان رو برای بالابردن سرعت ، دستکاری کردم
English description has been added at the bottom of the page
ایرودینامیک خودروهای قدیمی به روش‌ها و اصول مرتبط با طراحی خودروها با تأکید بر جریان هوا و مقاومت هوایی مربوطه می‌پردازد. در خودروهای قدیمی، به دلیل کمبود منابع و تکنولوژی های پیشرفته‌تر، اصول و تکنیک‌های ساده‌تری در طراحی ایرودینامیکی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
خودروهای قدیمی معمولاً دارای سطوح مسطح، لبه‌های تیز و طراحی‌های کلاسیک بودند. این طرح‌ها به شدت مقاومت هوایی را افزایش می‌دادند و باعث کاهش کارایی و سرعت خودرو می‌شدند. علاوه بر این، معمولاً نواحی نامنظم، ماست و جزئیات غیرضروری در ساختار خودروهای قدیمی وجود داشتند که باعث ایجاد جریان‌های ناهمگن و آشفته در اطراف خودرو می‌شدند و مقاومت هوایی را افزایش می‌دادند.
در ایرودینامیک خودروهای قدیمی، مفهومی مانند کرانه جلو (frontal area) نیز مدنظر قرار می‌گرفت. این مفهوم به معنای سطح قابل رؤیت از جلوی خودرو است و میزان مقاومت هوایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در خودروهای قدیمی، کرانه جلو معمولاً بزرگ بود و باعث افزایش مقاومت هوایی می‌شد.
همچنین، در خودروهای قدیمی، اهمیت بسیاری به نیروی بالانس جلو و عقب (front and rear lift) داده نمی‌شد. برخی خودروهای قدیمی به دلیل طراحی ناپایدار، در سرعت‌های بالا ممکن بودند نیروی بالانس جلو و عقب داشته باشند که می‌توانست به عدم کنترل و پایداری خودرو در سرعت‌های بالا و همچنین کنترل نامناسب در منحنی‌ها و تغییر جهت منجر شود.
به عنوان روش‌های اصلاحی برای بهبود ایرودینامیک خودروهای قدیمی، برخی از تغییرات و اصلاحات معمول شامل موارد زیر بودند:
شیب دادن به وجه جلو: با افزودن شیب به وجه جلوی خودرو، کرانه جلو کاهش می‌یافت و مقاومت هوایی کاهش می‌یافت. این تغییر می‌توانست باعث کاهش مصرف سوخت و افزایش سرعت خودرو شود.
کاهش مقاومت هوایی: با کاهش عواملی مانند بالا بودن، لبه‌های تیز و جزئیات غیرضروری در طراحی خودرو، مقاومت هوایی کاهش می‌یافت. طراحی‌های ساده‌تر و منظم‌تر می‌توانستند به کاهش مقاومت هوایی و بهبود ایرودینامیک کمک کنند.
استفاده از اصول بالا و عقب: با توجه به نیروهای بالانس جلو و عقب، طراحی خودرو می‌توانست به گونه‌ای باشد که نیروی بالانس مطلوبی داشته باشد و خودرو در سرعت‌های بالا و در منحنی‌ها کنترل پذیر باشد.
با پیشرفت تکنولوژی و رشد صنعت خودروسازی، روش‌ها و اصول ایرودینامیک در طراحی خودروها تحت تأثیر قرار گرفته و خودروهای مدرن با طراحی‌های پیشرفته و بهینه‌تر از نظر ایرودینامیکی ساخته می‌شوند.
Aerodynamics of old cars deals with the methods and principles related to the design of cars with an emphasis on air flow and related air resistance. In old cars, due to the lack of resources and more advanced technologies, simpler principles and techniques were used in aerodynamic design.
Old cars usually had flat surfaces, sharp edges and classic designs. These plans greatly increased the air resistance and reduced the efficiency and speed of the car. In addition, there were usually irregular areas, masts and unnecessary details in the structure of old cars, which caused heterogeneous and turbulent flows around the car and increased air resistance.
In the aerodynamics of old cars, a concept like frontal area was also considered. This concept means the surface visible from the front of the car and affects the amount of air resistance. In older cars, the front lip was usually large, increasing air resistance.
Also, in old cars, much importance was not given to front and rear balance force (front and rear lift). Due to their unstable design, some old cars may have front and rear balance forces at high speeds, which could lead to the lack of control and stability of the car at high speeds, as well as improper control in curves and direction changes.
As corrective methods to improve the aerodynamics of older cars, some common modifications and modifications included the following:
Slanting the front face: By adding a slope to the front face of the car, the front bank was reduced and the air resistance was reduced. This change could reduce fuel consumption and increase car speed.
Reducing air resistance: by reducing factors such as being high, sharp edges and unnecessary details in car design, air resistance is reduced. Simpler and more streamlined designs could help reduce air resistance and improve aerodynamics.
Using the principles of top and back: according to the front and rear balance forces, the design of the car could be such that it has a favorable balance force and the car is controllable at high speeds and in curves.
With the advancement of technology and the growth of the automobile industry, the methods and principles of aerodynamics in the design of cars are affected, and modern cars are made with advanced and more aerodynamically optimized designs.
ایرودینامیک خودروهای قدیمی به روش‌ها و اصول مرتبط با طراحی خودروها با تأکید بر جریان هوا و مقاومت هوایی مربوطه می‌پردازد. در خودروهای قدیمی، به دلیل کمبود منابع و تکنولوژی های پیشرفته‌تر، اصول و تکنیک‌های ساده‌تری در طراحی ایرودینامیکی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
خودروهای قدیمی معمولاً دارای سطوح مسطح، لبه‌های تیز و طراحی‌های کلاسیک بودند. این طرح‌ها به شدت مقاومت هوایی را افزایش می‌دادند و باعث کاهش کارایی و سرعت خودرو می‌شدند. علاوه بر این، معمولاً نواحی نامنظم، ماست و جزئیات غیرضروری در ساختار خودروهای قدیمی وجود داشتند که باعث ایجاد جریان‌های ناهمگن و آشفته در اطراف خودرو می‌شدند و مقاومت هوایی را افزایش می‌دادند.
در ایرودینامیک خودروهای قدیمی، مفهومی مانند کرانه جلو (frontal area) نیز مدنظر قرار می‌گرفت. این مفهوم به معنای سطح قابل رؤیت از جلوی خودرو است و میزان مقاومت هوایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در خودروهای قدیمی، کرانه جلو معمولاً بزرگ بود و باعث افزایش مقاومت هوایی می‌شد.
همچنین، در خودروهای قدیمی، اهمیت بسیاری به نیروی بالانس جلو و عقب (front and rear lift) داده نمی‌شد. برخی خودروهای قدیمی به دلیل طراحی ناپایدار، در سرعت‌های بالا ممکن بودند نیروی بالانس جلو و عقب داشته باشند که می‌توانست به عدم کنترل و پایداری خودرو در سرعت‌های بالا و همچنین کنترل نامناسب در منحنی‌ها و تغییر جهت منجر شود.
به عنوان روش‌های اصلاحی برای بهبود ایرودینامیک خودروهای قدیمی، برخی از تغییرات و اصلاحات معمول شامل موارد زیر بودند:
شیب دادن به وجه جلو: با افزودن شیب به وجه جلوی خودرو، کرانه جلو کاهش می‌یافت و مقاومت هوایی کاهش می‌یافت. این تغییر می‌توانست باعث کاهش مصرف سوخت و افزایش سرعت خودرو شود.
کاهش مقاومت هوایی: با کاهش عواملی مانند بالا بودن، لبه‌های تیز و جزئیات غیرضروری در طراحی خودرو، مقاومت هوایی کاهش می‌یافت. طراحی‌های ساده‌تر و منظم‌تر می‌توانستند به کاهش مقاومت هوایی و بهبود ایرودینامیک کمک کنند.
استفاده از اصول بالا و عقب: با توجه به نیروهای بالانس جلو و عقب، طراحی خودرو می‌توانست به گونه‌ای باشد که نیروی بالانس مطلوبی داشته باشد و خودرو در سرعت‌های بالا و در منحنی‌ها کنترل پذیر باشد.
با پیشرفت تکنولوژی و رشد صنعت خودروسازی، روش‌ها و اصول ایرودینامیک در طراحی خودروها تحت تأثیر قرار گرفته و خودروهای مدرن با طراحی‌های پیشرفته و بهینه‌تر از نظر ایرودینامیکی ساخته می‌شوند.
Aerodynamics of old cars deals with the methods and principles related to the design of cars with an emphasis on air flow and related air resistance. In old cars, due to the lack of resources and more advanced technologies, simpler principles and techniques were used in aerodynamic design.
Old cars usually had flat surfaces, sharp edges and classic designs. These plans greatly increased the air resistance and reduced the efficiency and speed of the car. In addition, there were usually irregular areas, masts and unnecessary details in the structure of old cars, which caused heterogeneous and turbulent flows around the car and increased air resistance.
In the aerodynamics of old cars, a concept like frontal area was also considered. This concept means the surface visible from the front of the car and affects the amount of air resistance. In older cars, the front lip was usually large, increasing air resistance.
Also, in old cars, much importance was not given to front and rear balance force (front and rear lift). Due to their unstable design, some old cars may have front and rear balance forces at high speeds, which could lead to the lack of control and stability of the car at high speeds, as well as improper control in curves and direction changes.
As corrective methods to improve the aerodynamics of older cars, some common modifications and modifications included the following:
Slanting the front face: By adding a slope to the front face of the car, the front bank was reduced and the air resistance was reduced. This change could reduce fuel consumption and increase car speed.
Reducing air resistance: by reducing factors such as being high, sharp edges and unnecessary details in car design, air resistance is reduced. Simpler and more streamlined designs could help reduce air resistance and improve aerodynamics.
Using the principles of top and back: according to the front and rear balance forces, the design of the car could be such that it has a favorable balance force and the car is controllable at high speeds and in curves.
With the advancement of technology and the growth of the automobile industry, the methods and principles of aerodynamics in the design of cars are affected, and modern cars are made with advanced and more aerodynamically optimized designs.
همه توضیحات ...