درمان گزگز و مورمور ودردپای دیابتی ها - با زیرنویس فارسی
دکتر حمید سجاد هستم توی این ویدئو می خوام در باره درمانهای موجود و تایید شده درگیری اعصاب در دیابتی ها که ما بهش میگیم نروپاتی دیابتی صحبت کنم . در ابتدای بحث من در باره شکایتهای معمول بیمارا صحبت میکنم و بعد وارد بحث درمانهای موجود میشم . اگه علاقه مند هستین ادامه ویدئو رو ببینید. اطرافیان بیمارای دیابتی حتما یکی از این جملات اونها رو شنیدن که مرتب گله می کنند از گز گز و مور مور شدن و سوزن شدن پاها , درد و حساسیت بیش از حد پاها , سوزش پاها و این احساس که انگار که یکی داره به پاها خنجر میزنه...
حساس شدن زیاد پاها به لمس طوری که حتی با تماس ملحفه هم احساس ناراحتی زیاد می کنند ,یه حسی که انگار جوراب پاشونه ولی واقعا اینطور نیست ,اذیت شدن پاها هنگام شب ,سرد بودن یا خیلی داغ شدن پاها ,اینکه پا چیزی رو حس نمیکنه و انگار یه عضو مرده هست ,احساس نکردن درد روی پا طوری که حتی با تاول زدن و زخمی شدن پا باز هم متوجه نمیشن ,اینکه موقع راه رفتن اصلا پاشون رو حس نمی کنند ,ضعیف شدن عضلات دست و پا ,وقتی بلند میشن یا راه میرن تعادل ندارن ,حس نکردن سردی یا داغ بودن چیزی که به پاها می خوره ,
عوض شدن شکل استخوانها و عضلات پا ,مزمن شدن زخم های روی پا و دیر خوب شدن اونها . این علایم معمولا در پاها هست ولی ممکنه در دستها هم ایجاد بشه.بیشتر این علائم به‌ویژه دردهای سوزشی و تیرکشنده شب‌ها بدتر می‌شوند. گاهی اوقات علائم دردناک بهبود پیدا می‌کنند اما احساس سردی و حس نکردن در پاها به طور مزمن باقی میمونه.هر پزشکی به محض اینکه متوجه یکی از این شکایات میشه بلافاصله یاد درگیری اعصاب محیطی توسط دیابت میشه که ما بهش میگیم نروپاتی دیابتی.بحث نروپاتی دیابتی خیلی مفصل هست و من الان نمی خوام تمام جنبه های این مشکل رو صحبت کنم
انشالله در فرصت مناسب صحبت خواهم کرد توی این ویدئو من فقط می خوام درباره درمانهای موجود نروپاتی دیابتی صحبت کنم که در طی سالهای سال حرف های زیادی در موردش شنیدیم که ادعا میشه روشهای مختلف می تونن این مشکل رو حل کنند بعضی ها رو مراجع معتبر تایید کردن و بعضی ها رد شدن. خوبه که به مراجع معتبر مراجعه کنیم و ببینیم اخرین نظر اونها برای کم کردن درد و ناراحتی این مشکل شایع بیماران دیابتی چی هست. در بیمار دیابتی که تشیخص نروپاتی دیابتی براش گذاشته میشه اولین کاری که باید انجام داد اینکه حتما سطح قند در حالت تنظیم شده باشه
چون نشون داده شده که اگه در مراحل اولیه نروپاتی دیابتی کنترل بهتری روی سطح قند انجام بشه مانع پیشروی و بدتر شدن این مشکل میشه. بعضی ها معتقدند که میشه از کرم های کپسیاسین یا کرم فلفل یا کرم لیدوکایین یا کرم کلونیدین برای کاهش درد این بیمارا استفاده کرد ولی در تحقیقات مفید بودن اینها ثابت نشده.همه این کرم ها و پماد ها در بازار دارویی ما هست ولی به نظر نمیرسه مفید باشه و نهایتا شاید 10% بیمارا اظهار رضایت کنند از اینها. اما اگه سوال بشه آیا داروی اختصاصی برای این مشکل درست شده.. جواب منفی هست
ولی الان از بعضی از خواص داروهای خانواده های دیگه دارویی استفاده میشه مثل داروهای ضد تشنج یا ضد افسردگی منتها در دوز های خاص و نه دوز های معمول درمانی اونها برای بیمارات تشنجی یا افسرده. نتیجه استفاده از داروی کاربامازپین که یک داروی ضد تشنج هست و ونلافاکسین دولوکسیتین و آمیتریپتیلین که همگی از گروه ضد افسردگی هستند در درمان درد این بیمارا مفید گزارش شده.اداره دارو و غذای آمریکا سه داروی دولوکسیتین که یک ضد افسردگی هست و گاباپنتین که از گروه ضد تشنج هست و یک دارو بنام
tapentadol آهسته رهش رو
که خاصیت شبیه مواد مخدر داره رو برای این مشکل تایید کرده.بعضی پزشکان اعتقاد دارن بهتره قبل از شروع اون داروها از نوار ها یا پچ های لیدوکایین برای کاهش درد استفاده بشه. از خانواده ضد تشنج ها داروی پره گابالین کاندید این خانواده برای دیابتی هاست.ولی تحقیقات نشون داده تاثیرش کمه.اینکه بقیه داروهای خانواده ضد تشنج مثل زونیساماید کاربامازپین توپیرامات والپوریک اسید آیا بهتر از پره گابالین اثر می کنند هنوز نتیجه خوبی گرفته نشده. از خانواده داروهای ضد افسردگی دولوکسیتین و ونلافاکسین بهترین اونها برای دیابتی هاست.
در تحقیقی که برای اینها انجام شده یه اثر متوسط از اینها دیده شده. ایمی پرامین دزیپراپرامین نورتریپتیلین آمی تریپتیلین که اینها هم از یک خانواده دیگر ضد افسردگی ها هستند می تونند هم به عنوان خط اول و هم خط دوم درمان دیابتی ها استفاده بشن. از بین اینها روی ایمی پرامین بیشتر تحقیق شده و دیدن که تونسته درد رو تا حدی کم کنه ولی بیماردچار عوارض دارویی میشه که این عوارض وابسته به دوز هستند.یکی از عوارض مهم این دارو عوارض قلبی هست که باعث اختلال ریتم قلب میشه. خشکی دهان اختلال خواب از دیگر مشکلات این دارو هست.
ولی اگه از دوز های پایین ایمی پرامین استفاده بشه طوری که عوارض ایجاد نکنه می تونه مفید باشه.اگه بخوایم ضد افسردگی ایی انتخاب کنیم که عوارض کمتری داشته باشه دزیپرامین و نورتریپتیلین گزینه بهتری هستند. از داروهایی که حاوی کدیین و خانواده اون هستند اکسی کدون خیلی موفق نبوده ولی گفته میشه ممکنه ترامادول و تاپنتادول که تا حدی از نظر خاصیت شبیه ضد افسردگی ها هستند مفید باشن. از این داروهایی که حاوی ترکیبات کدیینی هستند به عنوان خط دو و سوم درمان نروپاتی دیابتی استفاده میشه. خارج از مسایل دارویی گزارشهای مثبتی از روشهای دیگه هم وجود داره.
حساس شدن زیاد پاها به لمس طوری که حتی با تماس ملحفه هم احساس ناراحتی زیاد می کنند ,یه حسی که انگار جوراب پاشونه ولی واقعا اینطور نیست ,اذیت شدن پاها هنگام شب ,سرد بودن یا خیلی داغ شدن پاها ,اینکه پا چیزی رو حس نمیکنه و انگار یه عضو مرده هست ,احساس نکردن درد روی پا طوری که حتی با تاول زدن و زخمی شدن پا باز هم متوجه نمیشن ,اینکه موقع راه رفتن اصلا پاشون رو حس نمی کنند ,ضعیف شدن عضلات دست و پا ,وقتی بلند میشن یا راه میرن تعادل ندارن ,حس نکردن سردی یا داغ بودن چیزی که به پاها می خوره ,
عوض شدن شکل استخوانها و عضلات پا ,مزمن شدن زخم های روی پا و دیر خوب شدن اونها . این علایم معمولا در پاها هست ولی ممکنه در دستها هم ایجاد بشه.بیشتر این علائم به‌ویژه دردهای سوزشی و تیرکشنده شب‌ها بدتر می‌شوند. گاهی اوقات علائم دردناک بهبود پیدا می‌کنند اما احساس سردی و حس نکردن در پاها به طور مزمن باقی میمونه.هر پزشکی به محض اینکه متوجه یکی از این شکایات میشه بلافاصله یاد درگیری اعصاب محیطی توسط دیابت میشه که ما بهش میگیم نروپاتی دیابتی.بحث نروپاتی دیابتی خیلی مفصل هست و من الان نمی خوام تمام جنبه های این مشکل رو صحبت کنم
انشالله در فرصت مناسب صحبت خواهم کرد توی این ویدئو من فقط می خوام درباره درمانهای موجود نروپاتی دیابتی صحبت کنم که در طی سالهای سال حرف های زیادی در موردش شنیدیم که ادعا میشه روشهای مختلف می تونن این مشکل رو حل کنند بعضی ها رو مراجع معتبر تایید کردن و بعضی ها رد شدن. خوبه که به مراجع معتبر مراجعه کنیم و ببینیم اخرین نظر اونها برای کم کردن درد و ناراحتی این مشکل شایع بیماران دیابتی چی هست. در بیمار دیابتی که تشیخص نروپاتی دیابتی براش گذاشته میشه اولین کاری که باید انجام داد اینکه حتما سطح قند در حالت تنظیم شده باشه
چون نشون داده شده که اگه در مراحل اولیه نروپاتی دیابتی کنترل بهتری روی سطح قند انجام بشه مانع پیشروی و بدتر شدن این مشکل میشه. بعضی ها معتقدند که میشه از کرم های کپسیاسین یا کرم فلفل یا کرم لیدوکایین یا کرم کلونیدین برای کاهش درد این بیمارا استفاده کرد ولی در تحقیقات مفید بودن اینها ثابت نشده.همه این کرم ها و پماد ها در بازار دارویی ما هست ولی به نظر نمیرسه مفید باشه و نهایتا شاید 10% بیمارا اظهار رضایت کنند از اینها. اما اگه سوال بشه آیا داروی اختصاصی برای این مشکل درست شده.. جواب منفی هست
ولی الان از بعضی از خواص داروهای خانواده های دیگه دارویی استفاده میشه مثل داروهای ضد تشنج یا ضد افسردگی منتها در دوز های خاص و نه دوز های معمول درمانی اونها برای بیمارات تشنجی یا افسرده. نتیجه استفاده از داروی کاربامازپین که یک داروی ضد تشنج هست و ونلافاکسین دولوکسیتین و آمیتریپتیلین که همگی از گروه ضد افسردگی هستند در درمان درد این بیمارا مفید گزارش شده.اداره دارو و غذای آمریکا سه داروی دولوکسیتین که یک ضد افسردگی هست و گاباپنتین که از گروه ضد تشنج هست و یک دارو بنام
tapentadol آهسته رهش رو
که خاصیت شبیه مواد مخدر داره رو برای این مشکل تایید کرده.بعضی پزشکان اعتقاد دارن بهتره قبل از شروع اون داروها از نوار ها یا پچ های لیدوکایین برای کاهش درد استفاده بشه. از خانواده ضد تشنج ها داروی پره گابالین کاندید این خانواده برای دیابتی هاست.ولی تحقیقات نشون داده تاثیرش کمه.اینکه بقیه داروهای خانواده ضد تشنج مثل زونیساماید کاربامازپین توپیرامات والپوریک اسید آیا بهتر از پره گابالین اثر می کنند هنوز نتیجه خوبی گرفته نشده. از خانواده داروهای ضد افسردگی دولوکسیتین و ونلافاکسین بهترین اونها برای دیابتی هاست.
در تحقیقی که برای اینها انجام شده یه اثر متوسط از اینها دیده شده. ایمی پرامین دزیپراپرامین نورتریپتیلین آمی تریپتیلین که اینها هم از یک خانواده دیگر ضد افسردگی ها هستند می تونند هم به عنوان خط اول و هم خط دوم درمان دیابتی ها استفاده بشن. از بین اینها روی ایمی پرامین بیشتر تحقیق شده و دیدن که تونسته درد رو تا حدی کم کنه ولی بیماردچار عوارض دارویی میشه که این عوارض وابسته به دوز هستند.یکی از عوارض مهم این دارو عوارض قلبی هست که باعث اختلال ریتم قلب میشه. خشکی دهان اختلال خواب از دیگر مشکلات این دارو هست.
ولی اگه از دوز های پایین ایمی پرامین استفاده بشه طوری که عوارض ایجاد نکنه می تونه مفید باشه.اگه بخوایم ضد افسردگی ایی انتخاب کنیم که عوارض کمتری داشته باشه دزیپرامین و نورتریپتیلین گزینه بهتری هستند. از داروهایی که حاوی کدیین و خانواده اون هستند اکسی کدون خیلی موفق نبوده ولی گفته میشه ممکنه ترامادول و تاپنتادول که تا حدی از نظر خاصیت شبیه ضد افسردگی ها هستند مفید باشن. از این داروهایی که حاوی ترکیبات کدیینی هستند به عنوان خط دو و سوم درمان نروپاتی دیابتی استفاده میشه. خارج از مسایل دارویی گزارشهای مثبتی از روشهای دیگه هم وجود داره.
همه توضیحات ...