مثنوی معنوی: نحوی و کشتیبان | The Grammarian & the Boatman (Rumi)

مثنوی معنوی: نحوی و کشتیبان | The Grammarian & the Boatman (Rumi)
از مثنوی معنوی مولوی
From Mathnawi; by Jalal-al-Din Rumi

2835) آن یکی نحوی به کشتی درنشست / رو به کشتی بان نهاد آن خودپَرست
2836) گفت : هیچ از نحو خواندی ؟ گفت : لا / گفت : نیمِ عمرِ تو شد در فنا
2837) دل شکسته گشت کشتیبان ز تاب / لیک آن دَم گشت خامش از جواب
2838) باد ، کشتی را به گردابی فکند / گفت : کشتیبان بدان نحوی ، بلند
2839) هیچ دانی آشنا کردن ؟ بگو / گفت : نَی ، ای خوش جوابِ خوبرو
2840) گفت : کُلِ عُمرت ای نحوی فناست / ز انکه کشتی ، غرقِ این گردابهاست
2841) محو می باید نه نحو اینجا ، بدان / گر تو محوی ، بی خطر در آب ران
2842) آبِ دریا مُرده را بر سُر نهد / ور بُوَد زنده ز دریا کی رهد ؟
2843) چون بمُردی تو ز اوصاف بشر / بحرِ اسرارت نهد بر فرقِ سَر
2844) ای که خلقان را تو خَر می خوانده ای / این زمان چون خَر ، بر این یخ مانده ای
2845) گر تو علاّمۀ زمانی در جهان / نک ، فنایِ این جهان بین وین زمان
2846) مردِ نحوی را از آن در دوختیم / تا شما را نحوِ محو آموختیم
2847) فقهِ فقه و نحوِ نحو و صرفِ صرف / در کم آمد یابی ای یارِ شِگَرف

#persian_poetry #rumi_poetry #masnavi