مهدویت و شناخت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف(
در بیست و چهارمین روز از اسفند ماه سال 1316 شمسی در خانه ای محقر واقع در محله سرپولک چهارراه سیروس تهران نوزادی دیده به جهان گشود که در سال های بعد قلب انبوهی از شیفتگان خاندان عصمت و طهارت علیهم السّلام را به نور هدایت الهی منوّر گردانید.این فرزند نورسیده را به حرمت زاده مظلوم مولایش امام حسین علیه السلام، "علی اکبر" نام نهادند. دوران نوجوانی علی اکبر به کار در مشاغل مختلف جهت کمک به هزینه های زندگی خانواده اش گذشت. از همان دوران تفاوت علی اکبر با دیگر
همسالانش در درک و عمل به معارف دین کاملاً مشهود بود. روح تشنه او در جستجوی زلال معارف اهل بیت علیهم السّلام وی را به شرکت در مجالس سخنرانی و مطالعه قرآن و کتب مذهبی وامی داشت. در کنار این اعمال، تهذیب نفس و اهتمام به عمل به معارف کسب شده، از او جوانی پرهیزگار و امین ساخت که مورد اعتماد همه دوستان و آشنایانش بود.با طلوع بارقه های انقلاب اسلامی در سال 42 علی اکبر جوان که شیفته صلابت و روشنگری های امام خمینی(ره) شده بود، فعالیت های ضد رژیم طاغوت خود را با پخش اعلامیه ها و عکس های رهبر فقید انقلاب در مساجد و مجامع مختلف آغاز نمود. تا آنجا که در سازمان اطلاعات و امنیت (ساواک) پرونده ای مخصوص او وجود داشت و تا پیروزی انقلاب اسلامی همواره تحت نظر آنها بود.
در سال 1355 با درک وظیفه خود در انتقال معارف اهل بیت علیهم السّلام به دیگران، به برپایی جلسات آموزش احکام و اصول عقاید به کودکان و نوجوانان اقدام نمود. برپایی این مجالس در دوران ستمشاهی و همچنین سنگ اندازی و کارشکنی های مخالفین، مشکلات عدیده ای را برای ایشان به وجود آورد. لیکن با توکل بر خدا و توسل به ائمه اطهار علیهم السّلام، موفق شد بیش از چهل سال این امر مهم را بی وقفه و تعطیلی ادامه دهد. این جلسات که به نام "هیئت متوسلین به حضرت علی اکبر علیه السلام" مزیّن شده بود، هر هفته در شب های جمعه و همچنین در مناسبت های مذهبی چون اعیاد و ایام عزای معصومین علیهم السّلام برگزار می شد. جلسات ایشان با اقامه نماز جماعت شروع شده و با تلاوت آیاتی از قرآن مجید، به همراه پذیرایی با چای و شیرینی ادامه می یافت. پس از آن کام هزاران نفر از تشنگان معارف اهل بیت علیهم السّلام با سخنان ایشان که بطور مستقیم از طریق اینترنت در جلسات تشکیل شده در بیش از چهل کشور و ده ها شهر ایران نیز پخش می شد سیراب می گشت. این سخنان حاوی بیان احکام، اصول عقاید و اخلاقیات اسلامی با بهره گیری از آیات قرآن و روایات مستند ائمه اطهار علیهم السّلام از کتب معتبر شیعه نظیر اصول کافی بود. در نهایت این گردهمآیی باشکوه با صرف شام و بدرقه میهمانان توسط استاد به پایان می رسید.تلاش ایشان در رسیدگی به مستمندان نیز زبانزد خاص و عام بود. علاوه بر توزیع لباس و ملزومات زندگی بین صدها نفر از نیازمندان در ایام شروع مدارس و پیش از عید نوروز، صدها نفر نیز هر ماه مستمری خود را از دست با برکت آن بزرگوار دریافت می کردند.جناب استاد تحصیلات حوزوی نداشت و به فرموده امام صادق علیه السّلام، علم نورانی خود را از طریق تهذیب نفس و عمل خالصانه به اوامر الهی و فرمایشات حضرات معصومین علیهم السّلام کسب نموده و آن را خیرخواهانه در اختیار شاگردان خود و طالبان راه هدایت قرار می داد. تلاش برای خود سازی و آماده شدن برای یاری امام عصر عجّل اللّه تعالی فرجه، با انجام خالصانه واجبات و ترک محرمات و توسل به انوار مقدسه چهارده معصوم علیهم السّلام از تأکیدات همیشگی ایشان به شاگردانشان بود.آن بزرگوار در عمل به آیه شریفه کلام اللّه مجید که می فرماید: « بگو شما را یک اندرز می دهم که دو نفر، دو نفر و به تنهایی در راه خدا قیام کنید.»، بی نیاز از همراهی دیگران و به تنهایی بیرق معارف اهل بیت علیهم السّلام را به دوش کشیده و در این مسیر مقدس از بذل جان ، مال ، سلامتی و حتی آبروی خود نیز دریغ ننمود و در سراسر عمر با برکت خویش بی رحمانه ترین تهمت ها را به جان خرید ولی لحظه ای از تلاش برای احیای معارف اسلام ناب محمدی صلی اللّه علیه و آله فروگذار نکرد.آن مجاهد سبیل اللّه در بیان احکام و معارف قرآن و اهل بیت علیهم السّلام ترس و واهمه ای نداشت و چه در دوران ستمشاهی و چه در دوران پس از انقلاب با کمال شهامت انحرافات ایجاد شده را گوشزد کرده و سکوت در برابر بدعت گذاران در دین را نکوهش می کرد. این رفتار که به مذاق بسیاری خوش نمی آمد سبب گردید تا با دسیسه چینی دشمنان و فریب دوست نمایانی که حق بزرگ هدایت توسط آن بزرگوار را فراموش کرده بودند موجبات بازداشت و حصر خانگی ایشان از تاریخ دوازدهم اسفند ماه سال 1394 فراهم گردد.سرانجام در نیمروز چهارشنبه چهاردهم آبان ماه سال 1399 روح ملکوتی آن وجود مبارک، پس از بیش از چهل سال مجاهدت و تلاش در راه نشر معارف اسلامی و تحمل رنج ها و مرارت های بسیار از جانب دشمنان کوردل و دوست نمایان ناسپاس به لقای پروردگارش پیوست و فردای آن روز در میان اندوه جانکاه شاگردان و ارادتمندان ایشان در آرامگاه ابدی خود در بهشت زهرا سلام اللّه علیها چهره در نقاب خاک کشید.بیان سجایای اخلاقی و آموزه های ارزشمند آن حکیم فرزانه و عارف باللّه از توان قلم خارج بوده و آنچه ذکر شد تنها قطره ای بود از اقیانوسی بی کران که مجال ظهور پیدا نمود.فیلم های به جا مانده از جلسات عمومی و خصوصی آن استاد گرامی، میراثی ارزشمند هستند که تا ابد روشنگر راه مشتاقان علم و معرفت در ظلمات جهل و گمراهی خواهند بود، تا با طلوع خورشید ولایت و امامت، این مهم به دست باکفایت مولایمان حضرت ولی عصر، حجت ابن الحسن، روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه فداء برسد.
ان شاء الله
همسالانش در درک و عمل به معارف دین کاملاً مشهود بود. روح تشنه او در جستجوی زلال معارف اهل بیت علیهم السّلام وی را به شرکت در مجالس سخنرانی و مطالعه قرآن و کتب مذهبی وامی داشت. در کنار این اعمال، تهذیب نفس و اهتمام به عمل به معارف کسب شده، از او جوانی پرهیزگار و امین ساخت که مورد اعتماد همه دوستان و آشنایانش بود.با طلوع بارقه های انقلاب اسلامی در سال 42 علی اکبر جوان که شیفته صلابت و روشنگری های امام خمینی(ره) شده بود، فعالیت های ضد رژیم طاغوت خود را با پخش اعلامیه ها و عکس های رهبر فقید انقلاب در مساجد و مجامع مختلف آغاز نمود. تا آنجا که در سازمان اطلاعات و امنیت (ساواک) پرونده ای مخصوص او وجود داشت و تا پیروزی انقلاب اسلامی همواره تحت نظر آنها بود.
در سال 1355 با درک وظیفه خود در انتقال معارف اهل بیت علیهم السّلام به دیگران، به برپایی جلسات آموزش احکام و اصول عقاید به کودکان و نوجوانان اقدام نمود. برپایی این مجالس در دوران ستمشاهی و همچنین سنگ اندازی و کارشکنی های مخالفین، مشکلات عدیده ای را برای ایشان به وجود آورد. لیکن با توکل بر خدا و توسل به ائمه اطهار علیهم السّلام، موفق شد بیش از چهل سال این امر مهم را بی وقفه و تعطیلی ادامه دهد. این جلسات که به نام "هیئت متوسلین به حضرت علی اکبر علیه السلام" مزیّن شده بود، هر هفته در شب های جمعه و همچنین در مناسبت های مذهبی چون اعیاد و ایام عزای معصومین علیهم السّلام برگزار می شد. جلسات ایشان با اقامه نماز جماعت شروع شده و با تلاوت آیاتی از قرآن مجید، به همراه پذیرایی با چای و شیرینی ادامه می یافت. پس از آن کام هزاران نفر از تشنگان معارف اهل بیت علیهم السّلام با سخنان ایشان که بطور مستقیم از طریق اینترنت در جلسات تشکیل شده در بیش از چهل کشور و ده ها شهر ایران نیز پخش می شد سیراب می گشت. این سخنان حاوی بیان احکام، اصول عقاید و اخلاقیات اسلامی با بهره گیری از آیات قرآن و روایات مستند ائمه اطهار علیهم السّلام از کتب معتبر شیعه نظیر اصول کافی بود. در نهایت این گردهمآیی باشکوه با صرف شام و بدرقه میهمانان توسط استاد به پایان می رسید.تلاش ایشان در رسیدگی به مستمندان نیز زبانزد خاص و عام بود. علاوه بر توزیع لباس و ملزومات زندگی بین صدها نفر از نیازمندان در ایام شروع مدارس و پیش از عید نوروز، صدها نفر نیز هر ماه مستمری خود را از دست با برکت آن بزرگوار دریافت می کردند.جناب استاد تحصیلات حوزوی نداشت و به فرموده امام صادق علیه السّلام، علم نورانی خود را از طریق تهذیب نفس و عمل خالصانه به اوامر الهی و فرمایشات حضرات معصومین علیهم السّلام کسب نموده و آن را خیرخواهانه در اختیار شاگردان خود و طالبان راه هدایت قرار می داد. تلاش برای خود سازی و آماده شدن برای یاری امام عصر عجّل اللّه تعالی فرجه، با انجام خالصانه واجبات و ترک محرمات و توسل به انوار مقدسه چهارده معصوم علیهم السّلام از تأکیدات همیشگی ایشان به شاگردانشان بود.آن بزرگوار در عمل به آیه شریفه کلام اللّه مجید که می فرماید: « بگو شما را یک اندرز می دهم که دو نفر، دو نفر و به تنهایی در راه خدا قیام کنید.»، بی نیاز از همراهی دیگران و به تنهایی بیرق معارف اهل بیت علیهم السّلام را به دوش کشیده و در این مسیر مقدس از بذل جان ، مال ، سلامتی و حتی آبروی خود نیز دریغ ننمود و در سراسر عمر با برکت خویش بی رحمانه ترین تهمت ها را به جان خرید ولی لحظه ای از تلاش برای احیای معارف اسلام ناب محمدی صلی اللّه علیه و آله فروگذار نکرد.آن مجاهد سبیل اللّه در بیان احکام و معارف قرآن و اهل بیت علیهم السّلام ترس و واهمه ای نداشت و چه در دوران ستمشاهی و چه در دوران پس از انقلاب با کمال شهامت انحرافات ایجاد شده را گوشزد کرده و سکوت در برابر بدعت گذاران در دین را نکوهش می کرد. این رفتار که به مذاق بسیاری خوش نمی آمد سبب گردید تا با دسیسه چینی دشمنان و فریب دوست نمایانی که حق بزرگ هدایت توسط آن بزرگوار را فراموش کرده بودند موجبات بازداشت و حصر خانگی ایشان از تاریخ دوازدهم اسفند ماه سال 1394 فراهم گردد.سرانجام در نیمروز چهارشنبه چهاردهم آبان ماه سال 1399 روح ملکوتی آن وجود مبارک، پس از بیش از چهل سال مجاهدت و تلاش در راه نشر معارف اسلامی و تحمل رنج ها و مرارت های بسیار از جانب دشمنان کوردل و دوست نمایان ناسپاس به لقای پروردگارش پیوست و فردای آن روز در میان اندوه جانکاه شاگردان و ارادتمندان ایشان در آرامگاه ابدی خود در بهشت زهرا سلام اللّه علیها چهره در نقاب خاک کشید.بیان سجایای اخلاقی و آموزه های ارزشمند آن حکیم فرزانه و عارف باللّه از توان قلم خارج بوده و آنچه ذکر شد تنها قطره ای بود از اقیانوسی بی کران که مجال ظهور پیدا نمود.فیلم های به جا مانده از جلسات عمومی و خصوصی آن استاد گرامی، میراثی ارزشمند هستند که تا ابد روشنگر راه مشتاقان علم و معرفت در ظلمات جهل و گمراهی خواهند بود، تا با طلوع خورشید ولایت و امامت، این مهم به دست باکفایت مولایمان حضرت ولی عصر، حجت ابن الحسن، روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه فداء برسد.
ان شاء الله
همه توضیحات ...