Tajrish Square in Tehran - یک پنج‌شنبه شب در میدان تجریش
Tajrish is a city in Shemiranat County, Tehran Province, Iran, which has since been absorbed into Tehran.
The name Tajrish is given from the language of Tat which was the official language of Shemiran before choosing Tehran as the capital.
The Tajrish neighborhood is located along the northern edge of Tehran. This neighborhood is one of the oldest parts of Tehran and during the last few decades, has become popular with the wealthy by virtue of the low levels of pollution, in turn, created by the area's favorable location along Tehran's northern hills. Tajrish is situated in Shemiranat County. As of 2006, the neighborhood had 86,000 inhabitants.
Tajrish has an old bazaar and a mausoleum called ImamZadeh Saleh, both popular tourist spots.
Tajrish Square is currently one of the busiest parts of Tehran, with bus terminals, cab terminals, and shopping malls including the popular Tehran Tandis Center. The Tajrish square is where Valiasr Street terminates. Valiasr is the longest and, along with Shariati Avenue, one of the most important streets in Tehran. It is also one of the busiest transportation hubs in Tehran. Many other suburbs are accessible from this square. A major metro station (Tajrish Station), the northern terminus of line one (the red line) is located here.
Tajrish is at the junction of streets that lead to Saad Abad Palace, Velenjak, Asad Abad, Zafaraniyeh, Elahieh, and Niavaran as well as many of the other places in northern Tehran.
-------------------------------------------------------------
تجریش نام شهری در شمال کلانشهر تهران و مرکز شهرستان شمیرانات در استان تهران است. میدان تجریش که نقطه‌ی پایانی خیابان ولیعصر است، یکی از مکان‌های تجاری و شلوغ تهران به‌شمار می‌رود. بازار تجریش، تکیه بزرگ تجریش و امامزاده صالح از نقاط دیدنی محله‌ی تجریش اند.
در گذشته به میدان قدس کنونی، میدان تجریش گفته می‌شد و به میدان تجریش کنونی، سرپل تجریش گفته می‌شد که با نامگذاری‌های جدید خیابان‌ها در بعد انقلاب دچار تغییر شد.
خیابان‌ها و کوچه‌هایی که به میدان تجریش(پل تجریش) می‌پیوندند به ترتیب پادساعتگرد عبارتند از خیابان شهرداری، فناخسرو (خیابان ثبت)، غلام جعفری (جعفرآباد)، جلالوند (ارم)، ملکی (سعدآباد)، ولیعصر، دربندی (مقصودبیک). خیابان شهرداری بین میدان تجریش (سرپل تجریش) و میدان قدس (میدان تجریش) قرار دارد و گوگل کوچه‌ای است که به امامزاده صالح ختم می‌شود. خیابان‌های بوعلی، صاحبی، آشتیانی منفرد و حکمت از جمله خیابان‌هایی هستند که دارای استاندارد خیابان سازی نیستند و نیز این خیابان‌ها جزء مناطق قدیمی و فرسوده‌ی تجریش قرار دارند.
دانشنامه ایرانیکا درباب زبان منطقه قصران آورده است که باید به دو بخش باید تقسیم شود . زبان بومیان شمال و شمال شرق منطقه بخش درونی قصران نزدیکی بسیار زیادی به زبان مازندرانی دارد. گویش منطقه جنوبی از اوشان در مرکز تا جیرود و تجریش در جنوب شمیران گونه ای فارسی-مازندرانی است و ویژگی های زبان‌های کاسپین را دارد در سال های دور آن دسته از بومیان تهران که در محدوده ونک و شمیران سکونت داشتند بدلیل مجاورت با استان مازندران لهجه مازندرانی داشتند .
والنتین ژوکوفسکی خاورشناس و زبان شناس روس اواخر قرن ۱۹ میلادی در سفری که به ایران داشت در حوالی شمیران با گویش تجریشی آشنا شده و در آثارش به این گویش اشاره می‌کند؛ گویشی که شباهت بسیاری با گویش مازندرانی دارد .تا امروز در محدوده‌هایی از جمله سرآسیاب دولاب، شاه عبدالعظیم و... هنوز هم افرادی با لهجه شمرانی صحبت کنند؛ لهجه‌ای که ملایم شده گویش مازنی است.
The name Tajrish is given from the language of Tat which was the official language of Shemiran before choosing Tehran as the capital.
The Tajrish neighborhood is located along the northern edge of Tehran. This neighborhood is one of the oldest parts of Tehran and during the last few decades, has become popular with the wealthy by virtue of the low levels of pollution, in turn, created by the area's favorable location along Tehran's northern hills. Tajrish is situated in Shemiranat County. As of 2006, the neighborhood had 86,000 inhabitants.
Tajrish has an old bazaar and a mausoleum called ImamZadeh Saleh, both popular tourist spots.
Tajrish Square is currently one of the busiest parts of Tehran, with bus terminals, cab terminals, and shopping malls including the popular Tehran Tandis Center. The Tajrish square is where Valiasr Street terminates. Valiasr is the longest and, along with Shariati Avenue, one of the most important streets in Tehran. It is also one of the busiest transportation hubs in Tehran. Many other suburbs are accessible from this square. A major metro station (Tajrish Station), the northern terminus of line one (the red line) is located here.
Tajrish is at the junction of streets that lead to Saad Abad Palace, Velenjak, Asad Abad, Zafaraniyeh, Elahieh, and Niavaran as well as many of the other places in northern Tehran.
-------------------------------------------------------------
تجریش نام شهری در شمال کلانشهر تهران و مرکز شهرستان شمیرانات در استان تهران است. میدان تجریش که نقطه‌ی پایانی خیابان ولیعصر است، یکی از مکان‌های تجاری و شلوغ تهران به‌شمار می‌رود. بازار تجریش، تکیه بزرگ تجریش و امامزاده صالح از نقاط دیدنی محله‌ی تجریش اند.
در گذشته به میدان قدس کنونی، میدان تجریش گفته می‌شد و به میدان تجریش کنونی، سرپل تجریش گفته می‌شد که با نامگذاری‌های جدید خیابان‌ها در بعد انقلاب دچار تغییر شد.
خیابان‌ها و کوچه‌هایی که به میدان تجریش(پل تجریش) می‌پیوندند به ترتیب پادساعتگرد عبارتند از خیابان شهرداری، فناخسرو (خیابان ثبت)، غلام جعفری (جعفرآباد)، جلالوند (ارم)، ملکی (سعدآباد)، ولیعصر، دربندی (مقصودبیک). خیابان شهرداری بین میدان تجریش (سرپل تجریش) و میدان قدس (میدان تجریش) قرار دارد و گوگل کوچه‌ای است که به امامزاده صالح ختم می‌شود. خیابان‌های بوعلی، صاحبی، آشتیانی منفرد و حکمت از جمله خیابان‌هایی هستند که دارای استاندارد خیابان سازی نیستند و نیز این خیابان‌ها جزء مناطق قدیمی و فرسوده‌ی تجریش قرار دارند.
دانشنامه ایرانیکا درباب زبان منطقه قصران آورده است که باید به دو بخش باید تقسیم شود . زبان بومیان شمال و شمال شرق منطقه بخش درونی قصران نزدیکی بسیار زیادی به زبان مازندرانی دارد. گویش منطقه جنوبی از اوشان در مرکز تا جیرود و تجریش در جنوب شمیران گونه ای فارسی-مازندرانی است و ویژگی های زبان‌های کاسپین را دارد در سال های دور آن دسته از بومیان تهران که در محدوده ونک و شمیران سکونت داشتند بدلیل مجاورت با استان مازندران لهجه مازندرانی داشتند .
والنتین ژوکوفسکی خاورشناس و زبان شناس روس اواخر قرن ۱۹ میلادی در سفری که به ایران داشت در حوالی شمیران با گویش تجریشی آشنا شده و در آثارش به این گویش اشاره می‌کند؛ گویشی که شباهت بسیاری با گویش مازندرانی دارد .تا امروز در محدوده‌هایی از جمله سرآسیاب دولاب، شاه عبدالعظیم و... هنوز هم افرادی با لهجه شمرانی صحبت کنند؛ لهجه‌ای که ملایم شده گویش مازنی است.
همه توضیحات ...