دین مردم افغانستان قبل از اسلام | Afghanistan before Islam
با سلامی دوباره خدمت دوستان نهایت مهربان.
امروز بیایید یک کمی به عقب برگردیم و ببینیم که پدران ما قبل از این که مسلمان شوند چه دینی داشته اند و به کدام آیین پایبند بوده اند.
در حدود هزار سال قبل از میلاد مسیح پیامبری در بلخ ظهور میکند که او را زرتشت مینامند. او آیین یکتا پرستی را به پادشاه بلخ معرفی میکند و به کمک همین پادشاه آیین زرتشتی به سراسر اقلیمش رسمی میگردد.
کتاب این پیامبر اوستا نام داشت که در آن از شانزده شهر آریایی نامبرده شده که به احتمال زیاد ساکنین این مناطق زرتشتی بوده باشند.
زرتشت تمام این سرزمین را آریانا نامیده است که در آن شهر هایی چون سغد، مرو، بخدی یعنی بلخ، میمنه، بادغیس، هرات، کابل، پکتیا، غزنی، قندهار، هیرمند، بدخشان و بامیان قرار میگرفتند.
پس با این حساب قسمت وسیعی از سرزمین افغانستان زرتشتی بوده.
پادشاه بلخ در آن زمان شخصی بود بنام گستاسب که بعد از قبولی آیین زرتشتی در قلمرو خود آتشکده ها بنا کرد که از بزرگترین و مهمترین این آتشکده ها آتشکده نوبهار را میتوان نامبرد که در بلخ واقع شده است.
آتشکده بلخ بعد ها یکی از مراکز بسیار مهم دینی و مذهبی گردید طوری که از نقاط مختلف کشور برای زیارت به آنجا می آمدند. آتشکده نوبهار مورد احترام قرار میگرفت و آن را با حریر سبز می پوشاندند.
آتشکده بعدی در ولایت بغلان و در شمال شهر پل خمری ساخته شد که بنام آتشکده سرخ کوتل یاد میشد.
آیین زرتشتی صد ها سال دین رسمی مردم افغانستان و ایران بود طوری که در زمان هخامنشیان نیز دین رسمی و مورد قبول پادشاهان ایران قرار گرفت.
پس از سرنگونی شاهنشاهی هخامنشی پیوند نزدیکی میان باختر و هند برقرار گشت.
آیین رسمی شاهنشاهی موریای هند بودیسم بود و نزدیکی افغانستان با هند باعث گردید آیین بودایی وارد افغانستان گردد.
بودیسم برای نخستین بار در سال 305 پیش از میلاد که امپراتوری سلوکی یونان با امپراتوری موریای هند دست به همبستگی زدند به افغانستان رسید.
باید در اینجا یاد آور شد که هخامنشیان را اسکندر مقدونی شکست داد و تمام قلمرو آنها را تسخیر نمود. اما بعد از مرگ اسکندر سرزمین های او میان سردارانش تقسیم شدند که افغانستان و ایران به سلوکوس اول رسید که بنام سلوکیان نامیده شدند.
همچنان در سال 26 پیش از میلاد پادشاه هند بنام آشوکا که دین بودایی داشت، پیام آورانی را برای ترویج بودیسم به سوی بلخ و قندهار فرستاد. با از میان رفتن سلوکیان
و روی کار آمدن شاهنشاهی کوشان آیین بودیسم رونق بیشتری پیدا کرد.
کانیشکا در سال 127 میلادی قدرت را در بلخ به دست گرفت و قلمروی کوشان ها را بسیار گسترش بخشید. او قسمت های وسیعی از هندوستان را تسخیر کرد و امپراتوری کوشانیان را بنا نهاد.
کانیشکا بعدها به آیین بودایی علاقه پیدا کرد و به این دین روی آورد. در عصر کوشانیان بود که مجسمه های بودا ساخته شدند.
او یکی از مهم ترین شخصیت های تاریخ بودایی گری است. فتوحات او باعث گسترش بودیسم شد و بودایی گری را به دین رسمی راه ابریشم بدل ساخت.
همچنین ورود کوشانیان به قسمت غربی چین راه را برای ورود این دین به چین هموار کرد. طوری که نخستین ترجمه های آثار بودایی به زبان چینی در این دوره اتفاق افتاد.
آتشکده نوبهار بلخ که روزگاری یکی از مکان های بسیار مقدس زرتشتیان بود به معبد بوداییان مبدل گردید و زیارتگاه آنان شد. همچنین این پرستشگاه به عنوان کانون یادگیری بودایی آسیای میانه صد ها سال فعالیت کرد.
در کل مردم افغانستان ابتدا زرتشتی و بعد ها به آیین بودایی گرویدند و افغانستان را میتوان سرزمین
بودایی زرتشتی دانست.
مردم در برابر مجسمه های بودا به نماز می پرداختند و متولیان و نگهبانان معابد بودا را برمک مینامیدند.
پس از ورود اسلام به این سرزمین و در دوره حکومت اموی ها، معابد زرتشیان و بودائیان از فعالیت بازماندند و یا تبدیل به مسجد شدند و عده زیادی هم تخریب گردیدند.
معبد نوبهار بلخ به صورت مسجد درآمد و نام مسجد نه گنبد را کسب کرد.
اما در نتیجه تهاجم چنگیز خان مغول تمام آبادی های بلخ به همراه این بنای تاریخی که در آن زمان مسجد جامع شهر بود، ویران شد.
امروزه فقط چند ستون از آن باقی مانده و یکی از دروازه های ششگانه جنوبی شهر بلخ بنام دروازه نوبهار یاد میشود.
تشکر از همه تان تا بعد خدا حافظ
#AfghanistanHistory
#زرتشت
#آیین بودایی در افغانستان
#تاریخ افغانستان
#تاریخ ایران
امروز بیایید یک کمی به عقب برگردیم و ببینیم که پدران ما قبل از این که مسلمان شوند چه دینی داشته اند و به کدام آیین پایبند بوده اند.
در حدود هزار سال قبل از میلاد مسیح پیامبری در بلخ ظهور میکند که او را زرتشت مینامند. او آیین یکتا پرستی را به پادشاه بلخ معرفی میکند و به کمک همین پادشاه آیین زرتشتی به سراسر اقلیمش رسمی میگردد.
کتاب این پیامبر اوستا نام داشت که در آن از شانزده شهر آریایی نامبرده شده که به احتمال زیاد ساکنین این مناطق زرتشتی بوده باشند.
زرتشت تمام این سرزمین را آریانا نامیده است که در آن شهر هایی چون سغد، مرو، بخدی یعنی بلخ، میمنه، بادغیس، هرات، کابل، پکتیا، غزنی، قندهار، هیرمند، بدخشان و بامیان قرار میگرفتند.
پس با این حساب قسمت وسیعی از سرزمین افغانستان زرتشتی بوده.
پادشاه بلخ در آن زمان شخصی بود بنام گستاسب که بعد از قبولی آیین زرتشتی در قلمرو خود آتشکده ها بنا کرد که از بزرگترین و مهمترین این آتشکده ها آتشکده نوبهار را میتوان نامبرد که در بلخ واقع شده است.
آتشکده بلخ بعد ها یکی از مراکز بسیار مهم دینی و مذهبی گردید طوری که از نقاط مختلف کشور برای زیارت به آنجا می آمدند. آتشکده نوبهار مورد احترام قرار میگرفت و آن را با حریر سبز می پوشاندند.
آتشکده بعدی در ولایت بغلان و در شمال شهر پل خمری ساخته شد که بنام آتشکده سرخ کوتل یاد میشد.
آیین زرتشتی صد ها سال دین رسمی مردم افغانستان و ایران بود طوری که در زمان هخامنشیان نیز دین رسمی و مورد قبول پادشاهان ایران قرار گرفت.
پس از سرنگونی شاهنشاهی هخامنشی پیوند نزدیکی میان باختر و هند برقرار گشت.
آیین رسمی شاهنشاهی موریای هند بودیسم بود و نزدیکی افغانستان با هند باعث گردید آیین بودایی وارد افغانستان گردد.
بودیسم برای نخستین بار در سال 305 پیش از میلاد که امپراتوری سلوکی یونان با امپراتوری موریای هند دست به همبستگی زدند به افغانستان رسید.
باید در اینجا یاد آور شد که هخامنشیان را اسکندر مقدونی شکست داد و تمام قلمرو آنها را تسخیر نمود. اما بعد از مرگ اسکندر سرزمین های او میان سردارانش تقسیم شدند که افغانستان و ایران به سلوکوس اول رسید که بنام سلوکیان نامیده شدند.
همچنان در سال 26 پیش از میلاد پادشاه هند بنام آشوکا که دین بودایی داشت، پیام آورانی را برای ترویج بودیسم به سوی بلخ و قندهار فرستاد. با از میان رفتن سلوکیان
و روی کار آمدن شاهنشاهی کوشان آیین بودیسم رونق بیشتری پیدا کرد.
کانیشکا در سال 127 میلادی قدرت را در بلخ به دست گرفت و قلمروی کوشان ها را بسیار گسترش بخشید. او قسمت های وسیعی از هندوستان را تسخیر کرد و امپراتوری کوشانیان را بنا نهاد.
کانیشکا بعدها به آیین بودایی علاقه پیدا کرد و به این دین روی آورد. در عصر کوشانیان بود که مجسمه های بودا ساخته شدند.
او یکی از مهم ترین شخصیت های تاریخ بودایی گری است. فتوحات او باعث گسترش بودیسم شد و بودایی گری را به دین رسمی راه ابریشم بدل ساخت.
همچنین ورود کوشانیان به قسمت غربی چین راه را برای ورود این دین به چین هموار کرد. طوری که نخستین ترجمه های آثار بودایی به زبان چینی در این دوره اتفاق افتاد.
آتشکده نوبهار بلخ که روزگاری یکی از مکان های بسیار مقدس زرتشتیان بود به معبد بوداییان مبدل گردید و زیارتگاه آنان شد. همچنین این پرستشگاه به عنوان کانون یادگیری بودایی آسیای میانه صد ها سال فعالیت کرد.
در کل مردم افغانستان ابتدا زرتشتی و بعد ها به آیین بودایی گرویدند و افغانستان را میتوان سرزمین
بودایی زرتشتی دانست.
مردم در برابر مجسمه های بودا به نماز می پرداختند و متولیان و نگهبانان معابد بودا را برمک مینامیدند.
پس از ورود اسلام به این سرزمین و در دوره حکومت اموی ها، معابد زرتشیان و بودائیان از فعالیت بازماندند و یا تبدیل به مسجد شدند و عده زیادی هم تخریب گردیدند.
معبد نوبهار بلخ به صورت مسجد درآمد و نام مسجد نه گنبد را کسب کرد.
اما در نتیجه تهاجم چنگیز خان مغول تمام آبادی های بلخ به همراه این بنای تاریخی که در آن زمان مسجد جامع شهر بود، ویران شد.
امروزه فقط چند ستون از آن باقی مانده و یکی از دروازه های ششگانه جنوبی شهر بلخ بنام دروازه نوبهار یاد میشود.
تشکر از همه تان تا بعد خدا حافظ
#AfghanistanHistory
#زرتشت
#آیین بودایی در افغانستان
#تاریخ افغانستان
#تاریخ ایران
همه توضیحات ...