یارنشمین آهنگ بسیار زیبای لری بختیاری باصدای مازیارقاسمی همخوان ملیحه نادری #folkmusic #malihenaderi
#آهنگ #فولکلور #لری #بختیاری #یارنشمین #مازیارقاسمی #فرهنگ تیرگیر #ملیحه_نادری #نیمااقبال سعید #موسیقی #malihenaderi
در باب تصنیف یار نشمین به آهنگسازی فرهنگ تیرگیر به خوانندگی مازیار قاسمی و همراهی ملیحه نادری با اشعار نیما اقبال سعید
نویسنده: مریم گودرزی
با شنیدن این اثرناب عاشقانه میشود گفت ومیشود نوشت که عشق ازدل ایل متولد شده است فریادعشق خالص ایلیاتیست که سکوت راازلبهای زندگی برمیدارد وشوروشادی راتکثیر میکندونجابت واصالت گیل میناست که اجازه نمیدهد خط صاف ترنه راکسی کج کند
ونجابت عشق است که درچشمان کال بسان میوه ای نورس و همیشگی وتازه ولبالب شیرینیست اصلا میشود گفت ومیشود نوشت کسی به فکرش حتی خطورنکند که زلال بهارون تاراز را مکدر کند
شاعرآموخته که چگونه بنویسد وبسرایدتا کلام درادغام با موسیقی دراذهان ماندگارتر گرددوبی شک تلفیق ماهرانه ی چنین شعری باموسیقی وترنم آن از زبان خواننده حلاوت خاصی به این اثربخشیده است ودرپرتو چنین موسیقی دلرباییست که این اثر عاشقانه واصیل دلهای ایلیاتی رابه حال وهوای داینی میکشاندومقام اصیل دستمال بازی بختیاری را تجلی خاصی میبخشد
وزیباترآنکه بیت انتهایی شکوه این اثر عاشقانه ی بسیارلطیف را صدچندان میکندانجا که میسراید:
بل ببینوم گل ریته سربالا بل بوینوم گل ری..
این بیت بیانگرآن است که هنوزعاشق سیمای معشوق را نظاره نکرده وبااین وجودهمه ی این توصیفات وتمجیدات ازاونموده است واین نهایت شناخت عارفانه ی عاشق ازمعشوق خودرا میرساند که گویی اوراندیده چنین به توصیف نشسته است
درتصنیف یارنشمین عاشقانه ای صورت میپذیرد که خاتون ایلیاتی رابسان دوشیزه ای باشمایلی خاص ولبریزنجابت چون نقاشی زبردست به تصویر اذهان میکشاند
شاعرضمن استفاده ازصُوَرِخیال مانند
(کوگ خوش بال-بافه ترنات-زلال بهارون تاراز-پابنه ری تیا پاکم-چی سمندمهسی-ایل پلاته-سروبالا)
وطبیعت:مانند
(زلال بهارون-تاراز-بافه-باوینه-زمین-ایلاق-تش وچاله-برف -بازفت)
وصورفلکی(نظیرحوشه پروین -آستاره-افتو ومه) بسیارماهرانه به تولد عشقی پرداخته که حتی حیات پیرِایل را نیزبه شوق جوانی بازمیگرداند
ازانجا که ستایش معشوق درواقع نوعی ادای احترام به اوست شاعراززبان معشوق ویژگی‌های عاشقی را که درخورِ وصا ل او و شایستۀ عشق اوست را برمی‌شمرد
وبدین ترتیب شعررا رادرخدمت عشق میگیرد
وذهن رابوسیله ی واژگان مسرت بخش وخالی ازاندوه وسوز به جاذبه های عشق پیوندمیدهدوبه آن میپردازدوانراتجلی صدچندان میدهد
ودرضمن وصف هلهله وکل زن ایلیاتی دراین اثرخود تفسیرمفصل موسیقی نابیست که درحنجره ی خاتون نماد آفرینشی زیبنده ازموسیقیِ بدون مقدمه وتمرین است واین موسیقی نهایت نهایت زیبندگیست که مطلق سبز(ایزد) دروجود زنان ایل نهاده است
تصنیف یار نشمین
گل تیه‌کالی، کوگ خوش‌بالی
سوزه دسمالی، جومه چین سرچین
پاته ورچین
بافه طرناته یا حوشه پروینه
مه ز ای شو دراز، آستاره چین
گیل مینا زَرت نشم باوینه
دنگل باغ دل، یار نشمین
چی زلال بُهارونه تارازی
ری زمینِ دلِ سینه‌چاکم
کِل بکش وا دلت ، واکلت دل نُم
پا بنه ری تیا پاک پاکم
ویر مو ایتازه چی سمند مهسی
تا ایبینم سوزینه تیاته
شه‌نشین شونم وار ایلاقته
ایگشی تا دی ایل پلاته
(من تش وچاله ریزم ز دینشتا
شاد ایا نوبهیگ زری مینا
بل بوینم گل ریته، سرو بالا
بل بوینوم گل ریت , تیه کال
گل تیه کالی، کوگ خوش‌بالی
جومه چین سرچین، سوزه دستمال
گللوم تُک تُک برف بازفت دردم بوین
تا بهار شلیلت رسه امشو ؛
ازنو
کُوش ورکش دُدَر، دس بنه دستم
میشکال هُف کُ کرنا گلم ؛ پا نها من دو
گل تیه کالی، کوگ خوش‌بالی
جومه چین سرچین، سوزه دسمالی
من دلم ایتپه چی دهل شوق تو
دوونه دایُم بگش، سوزه دسمال
کل کشن دین تو
افتو ومه ز نو
برچ ریته بوَن
ری دل مال**
هی بچینم مو از سیو سهر لووت
هی گروسه غم از منه مال
***زیده من تیگ غم تیر مرزنگ تو
همسو که نعر دوسیت ایبازه
سوزه دسمال مو، دس بنه من دستم
وخت گل‌گشت وشادی وسازه
من تش وچاله ریزم ز دینشتا
شاد ایا نوبهیگ زری مینا
بل بوینم گل ریته، سرو والا
بل بوینوم گل ریت؛ تیه کال
تکرار
بل بوینم گل ریته، سرو والا
بل بوینوم گل ریت؛ تیه کال
در باب تصنیف یار نشمین به آهنگسازی فرهنگ تیرگیر به خوانندگی مازیار قاسمی و همراهی ملیحه نادری با اشعار نیما اقبال سعید
نویسنده: مریم گودرزی
با شنیدن این اثرناب عاشقانه میشود گفت ومیشود نوشت که عشق ازدل ایل متولد شده است فریادعشق خالص ایلیاتیست که سکوت راازلبهای زندگی برمیدارد وشوروشادی راتکثیر میکندونجابت واصالت گیل میناست که اجازه نمیدهد خط صاف ترنه راکسی کج کند
ونجابت عشق است که درچشمان کال بسان میوه ای نورس و همیشگی وتازه ولبالب شیرینیست اصلا میشود گفت ومیشود نوشت کسی به فکرش حتی خطورنکند که زلال بهارون تاراز را مکدر کند
شاعرآموخته که چگونه بنویسد وبسرایدتا کلام درادغام با موسیقی دراذهان ماندگارتر گرددوبی شک تلفیق ماهرانه ی چنین شعری باموسیقی وترنم آن از زبان خواننده حلاوت خاصی به این اثربخشیده است ودرپرتو چنین موسیقی دلرباییست که این اثر عاشقانه واصیل دلهای ایلیاتی رابه حال وهوای داینی میکشاندومقام اصیل دستمال بازی بختیاری را تجلی خاصی میبخشد
وزیباترآنکه بیت انتهایی شکوه این اثر عاشقانه ی بسیارلطیف را صدچندان میکندانجا که میسراید:
بل ببینوم گل ریته سربالا بل بوینوم گل ری..
این بیت بیانگرآن است که هنوزعاشق سیمای معشوق را نظاره نکرده وبااین وجودهمه ی این توصیفات وتمجیدات ازاونموده است واین نهایت شناخت عارفانه ی عاشق ازمعشوق خودرا میرساند که گویی اوراندیده چنین به توصیف نشسته است
درتصنیف یارنشمین عاشقانه ای صورت میپذیرد که خاتون ایلیاتی رابسان دوشیزه ای باشمایلی خاص ولبریزنجابت چون نقاشی زبردست به تصویر اذهان میکشاند
شاعرضمن استفاده ازصُوَرِخیال مانند
(کوگ خوش بال-بافه ترنات-زلال بهارون تاراز-پابنه ری تیا پاکم-چی سمندمهسی-ایل پلاته-سروبالا)
وطبیعت:مانند
(زلال بهارون-تاراز-بافه-باوینه-زمین-ایلاق-تش وچاله-برف -بازفت)
وصورفلکی(نظیرحوشه پروین -آستاره-افتو ومه) بسیارماهرانه به تولد عشقی پرداخته که حتی حیات پیرِایل را نیزبه شوق جوانی بازمیگرداند
ازانجا که ستایش معشوق درواقع نوعی ادای احترام به اوست شاعراززبان معشوق ویژگی‌های عاشقی را که درخورِ وصا ل او و شایستۀ عشق اوست را برمی‌شمرد
وبدین ترتیب شعررا رادرخدمت عشق میگیرد
وذهن رابوسیله ی واژگان مسرت بخش وخالی ازاندوه وسوز به جاذبه های عشق پیوندمیدهدوبه آن میپردازدوانراتجلی صدچندان میدهد
ودرضمن وصف هلهله وکل زن ایلیاتی دراین اثرخود تفسیرمفصل موسیقی نابیست که درحنجره ی خاتون نماد آفرینشی زیبنده ازموسیقیِ بدون مقدمه وتمرین است واین موسیقی نهایت نهایت زیبندگیست که مطلق سبز(ایزد) دروجود زنان ایل نهاده است
تصنیف یار نشمین
گل تیه‌کالی، کوگ خوش‌بالی
سوزه دسمالی، جومه چین سرچین
پاته ورچین
بافه طرناته یا حوشه پروینه
مه ز ای شو دراز، آستاره چین
گیل مینا زَرت نشم باوینه
دنگل باغ دل، یار نشمین
چی زلال بُهارونه تارازی
ری زمینِ دلِ سینه‌چاکم
کِل بکش وا دلت ، واکلت دل نُم
پا بنه ری تیا پاک پاکم
ویر مو ایتازه چی سمند مهسی
تا ایبینم سوزینه تیاته
شه‌نشین شونم وار ایلاقته
ایگشی تا دی ایل پلاته
(من تش وچاله ریزم ز دینشتا
شاد ایا نوبهیگ زری مینا
بل بوینم گل ریته، سرو بالا
بل بوینوم گل ریت , تیه کال
گل تیه کالی، کوگ خوش‌بالی
جومه چین سرچین، سوزه دستمال
گللوم تُک تُک برف بازفت دردم بوین
تا بهار شلیلت رسه امشو ؛
ازنو
کُوش ورکش دُدَر، دس بنه دستم
میشکال هُف کُ کرنا گلم ؛ پا نها من دو
گل تیه کالی، کوگ خوش‌بالی
جومه چین سرچین، سوزه دسمالی
من دلم ایتپه چی دهل شوق تو
دوونه دایُم بگش، سوزه دسمال
کل کشن دین تو
افتو ومه ز نو
برچ ریته بوَن
ری دل مال**
هی بچینم مو از سیو سهر لووت
هی گروسه غم از منه مال
***زیده من تیگ غم تیر مرزنگ تو
همسو که نعر دوسیت ایبازه
سوزه دسمال مو، دس بنه من دستم
وخت گل‌گشت وشادی وسازه
من تش وچاله ریزم ز دینشتا
شاد ایا نوبهیگ زری مینا
بل بوینم گل ریته، سرو والا
بل بوینوم گل ریت؛ تیه کال
تکرار
بل بوینم گل ریته، سرو والا
بل بوینوم گل ریت؛ تیه کال
همه توضیحات ...