7 - جلسه هفتم آموزش رایگان پایتون از مقدماتی تا پیشرفته Python String

7 -  جلسه هفتم آموزش رایگان پایتون از مقدماتی تا پیشرفته  Python String


دوستان عزیز درصورتکه به مشکل مواجه شدن یا سوال داشتین از طریق گروه  تلگرام  در خدمت شما هستم.
Link : https://t.me/MirzaHussainN


رشته در پایتون چیست؟
رشته در پایتون، دنباله‌ای از کاراکترها است که در داخل نقل قول‌های تکی، دوتایی یا سه‌تایی قرار می‌گیرند.
مثال:
Python
رشته با نقل قول تکی
my_string_1 = 'Hello, world!'

رشته با نقل قول دوتایی
my_string_2 = "Hello, world!"

رشته با نقل قول سه‌تایی
my_string_3 = '''Hello, world!'''
Use code with caution.
content_copy
نکات:
• نوع داده: رشته‌ها نوع داده‌ای تغییرناپذیر (immutable) در پایتون هستند. به این معنی که پس از ایجاد، نمی‌توانید محتوای آنها را تغییر دهید.
• کاربردها: رشته‌ها کاربردهای بسیار زیادی در برنامه‌نویسی پایتون دارند، از جمله:
o ذخیره و نمایش متن
o قالب‌بندی داده‌ها
o انجام عملیات جستجو و جایگزینی
o اتصال رشته‌ها به یکدیگر
o استخراج اطلاعات از متن

تفاوت تک کوتیشن (Single Quotation) و دبل کوتیشن (Double Quotation) در پایتون
در زبان برنامه‌نویسی پایتون، از تک کوتیشن و دبل کوتیشن برای تعریف رشته‌ها (strings) استفاده می‌شود. هر دو روش برای تعریف رشته‌ها کارآمد هستند، اما تفاوت‌های ظریفی بین آنها وجود دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم:
1. خوانایی:
• به طور کلی، استفاده از تک کوتیشن برای رشته‌هایی که کوتاه و ساده هستند، خوانایی بیشتری را ایجاد می‌کند.
• از دبل کوتیشن برای رشته‌هایی که طولانی‌تر و پیچیده‌تر هستند، یا شامل متغیرها یا عبارات می‌شوند، استفاده می‌شود.
2. درج متغیرها و عبارات:
• داخل تک کوتیشن، نمی‌توانید به طور مستقیم متغیرها یا عبارات را درج کنید. برای این کار، باید از علامت # استفاده کنید.
• داخل دبل کوتیشن، می‌توانید به طور مستقیم متغیرها یا عبارات را درج کنید.
مثال:
Python
تک کوتیشن
name = "Alice"
message = 'Hello, ' + name + '!'  # استفاده از # برای درج متغیر

دبل کوتیشن
message = "Hello, " + name + "!"  # درج مستقیم متغیر

print(message)
جمع‌بندی:
انتخاب بین تک کوتیشن و دبل کوتیشن به سبک برنامه‌نویسی و نوع رشته‌ای که می‌خواهید تعریف کنید، بستگی دارد. به طور کلی، استفاده از تک کوتیشن برای رشته‌های ساده و کوتاه و دبل کوتیشن برای رشته‌های پیچیده‌تر و چند خطی، خوانایی و وضوح کد را افزایش می‌دهد.

حرف f قبل از کوتیشن چیست؟
حرف f قبل از کوتیشن در پایتون برای تعریف رشته‌های f (f-strings) استفاده می‌شود. رشته‌های f نوع جدیدی از رشته‌ها در پایتون هستند که امکان درج عبارات و متغیرها را به طور مستقیم در داخل رشته، بدون نیاز به علامت # یا concatination، فراهم می‌کنند.
مثال:
Python
name = "Alice"
age = 25

رشته f
message = f"Hello, {name}! You are {age} years old."

print(message)
مزایای استفاده از رشته‌های f:
• خوانایی: خوانایی کد را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد، زیرا نیازی به concatination یا استفاده از # برای درج متغیرها نیست.
• ایجاز: کد را کوتاه‌تر و فشرده‌تر می‌کند.
• قابلیت انعطاف: امکان درج عبارات پیچیده و توابع را در داخل رشته فراهم می‌کند.

رشته آرایه ها (String Arrays)
رشته آرایه ها (String Arrays) در واقع آرایه ای از رشته ها (String) هستند. به عبارت دیگر، مجموعه ای از رشته ها را در یک ساختار داده ای واحد ذخیره می کنند.
کاربردها:
• ذخیره سازی مجموعه ای از اسامی، کلمات، جملات یا هر نوع داده متنی دیگر
• پردازش متن، مانند جستجو، جایگزینی، و مرتب سازی
• ساختارهای داده ای پیچیده تر مانند دیکشنری ها و لیست های پیوندی
مزایای استفاده از رشته آرایه ها:
• دسترسی آسان: به هر رشته در آرایه می توان با استفاده از شاخص آن دسترسی پیدا کرد.
• مدیریت حافظه: حافظه مورد استفاده برای ذخیره سازی رشته ها به طور خودکار توسط آرایه مدیریت می شود.
• کارایی: آرایه ها برای ذخیره سازی و پردازش مجموعه ای از داده ها به طور کارآمد طراحی شده اند.
محدودیت ها:
• اندازه ثابت: اندازه آرایه باید در زمان تعریف مشخص شود.
• تغییر اندازه: تغییر اندازه آرایه بعد از تعریف آن دشوار است.
راه حل ها:
• استفاده از لیست ها: لیست ها ساختارهای داده ای پویا هستند که می توانند به طور خودکار اندازه خود را تغییر دهند.
• استفاده از کتابخانه های استاندارد: کتابخانه های استاندارد زبان های برنامه نویسی معمولاً توابعی برای کار با رشته آرایه ها ارائه می دهند.


استفاده حلقه در رشته
حلقه ها در برنامه نویسی برای تکرار یک بلوک کد تا زمانی که شرط خاصی برقرار باشد استفاده می شوند. در مورد رشته ها، می توان از حلقه ها برای پیمایش و پردازش تک تک کاراکترها، کلمات یا عبارات در یک رشته استفاده کرد.
دو نوع حلقه پرکاربرد برای کار با رشته ها عبارتند از:
1. حلقه for:
• این روش رایج تر و خواناتر است.
• در این روش، از متغیری برای پیمایش شاخص های کاراکترها در رشته استفاده می شود.
مثال:
Python
my_string = "سلام، دنیا!"

for char in my_string:
   print(char)
Use code with caution.
content_copy
خروجی:
س
ل
ا
م
،

د
ن
ی
ا
!
2.
کاربردهای حلقه در رشته:
• جستجوی یک کاراکتر یا عبارت خاص در یک رشته
• شمارش تعداد حروف، کلمات یا عبارات در یک رشته
• تبدیل رشته به حروف بزرگ یا کوچک
• استخراج اطلاعات از متن
مثال‌های کاربردی:
• شمارش تعداد حروف صدادار در یک رشته
• جستجوی کلمه‌ای خاص در یک متن
• تبدیل رشته‌ای از اعداد به لیست
• اتصال چند رشته به یکدیگر برای ایجاد یک جمله

موفق باشید!