حمل و نقل زمینی و ترانزیت
منظور از ترانزیت تایم چیست و این اصطلاح کجا به کار می رود؟ در واقع زمان حمل کالایی است که در معاملات تجاری داریم.
تلف شدن کالا
شاید در تجارت و حمل و نقل واژه هایی را بشنوید که معنی اصلی آن ها را ندانید. از جمله تلف شدن کالا.
می خواهیم بررسی کنیم و بفهمیم که تلف شدن کالا در علم تجارت یا در علم حمل و نقل یا در علم حقوق به چه معنی است؟
منظور از تلف شدن کالا یعنی تمام کالا از بین رفته است. مثلا کامیون آتش گرفته و بار مثلا خشکبار تماما از بین رفته است و کالایی وجود ندارد. یا کالای فرش
یا ممکن است کالا به طور کامل از بین نرفته باشد ولی در اصطلاح عامیانه کالا دیگر به درد نمی خورد. یعنی کالا به صورت فیزیکی وجود دارد ولی به درد نمی خورد. یعنی هزینه های تعمیر آن در حدی است که اگر تعمیر کنیم از خود ارزش کالا در موقعی که آسیب ندیده بود، بیشتر می شود. این کار منطقی نیست.
به عنوان مثال ماشین سواری بارگیری شده است. کوه ریزش کرده است و یک سنگ بزرگ از سقف کامیون عبور کرده است. روی سقف سواری افتاده است و سقف سواری به کف آن چسبیده است. اگر بخواهیم سواری را تعمیر کنیم، هزینه گزافی باید پرداخت کنیم. در اصل سواری تلف شده است و از نظر اقتصادی صرف نمی کند.
مسئولیت حمل کننده
می خواهیم مسئولیت حمل کننده را در قبال این حوادث بررسی کنیم. ببینیم آیا مسئول هست یا نیست؟
مسئولیت حمل کننده به میزان ارزش کالای آسیب دیده (حداکثر تا میزان سقف مسئولیت)، به علاوه هزینه های مندرج در بند 4 ماده 23 است. یعنی همانطور که قبلا بررسی کردیم، محاسبه می شود.
یک مثال در خصوص سقف مسئولیت آن مطرح می کنیم. که متوجه بشوید که سقف مسئولیت به چه صورتی است.
مثلا اگر یک سواری تلف شد، وزن یک سواری حدودا 2 تن است. سقف مسئولیت آن را بخواهیم بررسی کنیم:
8.33* 1.47*(ضریب تبدیل اس دی آر به دلار) (کیلوگرم ناخالص کالای خسارت دیده)2000= 24490$
دقت کنید که به چه میزان سقف مسئولیت پایین آمد. اینجا مهم نیست که سواری که از بین رفته است، مثلا چه مدل سواری بوده است. پیکان، بنز و… پیکان 1360 بوده است یا بنز مدل 2018 بوده است، مهم نیست چون قبلا هم بررسی کردیم که ارزش کالا تابعی از وزن کالا است.
آسیب دیدگی یا خسارت
خسارت یک واژه عمومی است یعنی به همه اینها می توان خسارت گفت ولی اگر وارد جزئیات شویم، آسیب دیدگی با تلف و واژه های دیگر فرق می کند.
منظور از آسیب دیدگی کالا یعنی کالای مورد نظر در حدی خسارت دیده است که قابلیت تعمیر دارد یعنی به صرفه اقتصادی است. یا قسمتی از آن آسیب دیده است که می شود از آن استفاده کرد. برای مثال ممکن است حادثه ای پیش بیاید. مثلا سنگی از کوه بیفتد یا تصادفی پیش بیاید یا در اثر تکان های شدید کامیون، سپر سواری بشکند. یا چراغ های آن بشکنند یا شیشه آن بشکند. در این مورد نمی گوییم کالا تلف شد. چرا که کالا با یک تعمیر جزئی دوباره قابل استفاده است. شیشه، چراغ، سپر را عوض می کنیم و مانند روز اول می شود.
یا مثلا کالای ماشین آلات خط تولید است. مثلا خط تولید بیسکویت. در حال حمل از 49:48 است. چادر کامیون پاره می شود. تابلو برق آبدیده می شود. یعنی تابلو برق بر اثر نفوذ آب از بین می رود. قسمت های دیگر این کالا سالم است. خط تولید با تعویض یک تابلو برق مانند روز اول می شود. در این مورد خط تولید را دور نمی اندازیم. قابل استفاده است. به این شکل می گویند که کالا آسیب دیده است.
مسئولیت حمل کننده در این خصوص نیز طبق بند 4 ماده 23 مانند تلف شدن کالا است. یعنی مسئولیت حمل کننده به میزان ارزش کالای آسیب دیده (حداکثر تا میزان سقف مسئولیت)، به علاوه هزینه های مندرج در بند 4 ماده 23 است.
پس آسیب دیدگی نیز از نظر سقف مسئولیت حمل کننده مشابه تلف شدن است.
مفقودی کالا
فقدان یا مفقودی کالا یعنی هیچکس از این کالا هیچگونه اطلاعاتی ندارد. حمل کننده، گیرنده و فرستنده هیچ اطلاعاتی ندارند که کالا کجاست؟ ممکن است از کامیون افتاده باشد. یا کامیون به همراه راننده و تمام متعلقاتش مفقود شده باشند. هر کدام از این موارد می تواند باشد.
البته توجه کنید که در سال 1956 که کنوانسیون تصویب می شد، در آن سال ها ارتباطات به شکل امروزی نبوده است. به عنوان مثال کامیونی که از تهران به مقصد آلمان یا فرانسه حرکت می کرد، شاید 4 ماه در راه بود. و آن موقع جاده ها، ارتباطات، امنیت به شکل امروزی نبود. کامیون 4 ماه در راه بود و هیچکس در مبدا نمی دانست که کامیون چه شده و به چه سرنوشتی دچار شده است.
نهایت تلفنی بود که با اپراتور وصل می شد و صادرکننده می توانست مطمئن شود که آیا کالا رسیده است یا خیر؟ ولی امروزه به این شکل نیست. امروزه موبایل است. تمامی رانندگان تلفن همراه دارند. تمامی کامیونها مجهز به جی پی اس هستند و ردیابی می شوند که کامیون کجاست. آیا در حال حرکت است؟ آیا ایستاده است؟ خاموش، روشن است؟ سرعت آن چقدر است؟
تمامی این موارد به وسیله شرکت های حمل کننده یا کریر جاده ای قابل ردیابی است. پس امروزه اینکه ندانیم کامیون کجاست، خارج از ذهن است. مگر آنکه خیلی به ندرت، کالا از کامیون بیفتد.
پس مفقودی کالا، یعنی نمی دانیم کالا کجاست. در خصوص مسئولیت حمل کننده در قبال حمل کالا عینا مانند آسیب دیدگی یا تلف شدن کالا است.
یعنی مسئولیت حمل کننده به میزان ارزش کالای مفقود شده (حداکثر تا میزان سقف مسئولیت)، به علاوه هزینه های مندرج در بند 4 ماده 23 است.
ادامه در:
https://aradbranding.com/what-is-tran...
تلف شدن کالا
شاید در تجارت و حمل و نقل واژه هایی را بشنوید که معنی اصلی آن ها را ندانید. از جمله تلف شدن کالا.
می خواهیم بررسی کنیم و بفهمیم که تلف شدن کالا در علم تجارت یا در علم حمل و نقل یا در علم حقوق به چه معنی است؟
منظور از تلف شدن کالا یعنی تمام کالا از بین رفته است. مثلا کامیون آتش گرفته و بار مثلا خشکبار تماما از بین رفته است و کالایی وجود ندارد. یا کالای فرش
یا ممکن است کالا به طور کامل از بین نرفته باشد ولی در اصطلاح عامیانه کالا دیگر به درد نمی خورد. یعنی کالا به صورت فیزیکی وجود دارد ولی به درد نمی خورد. یعنی هزینه های تعمیر آن در حدی است که اگر تعمیر کنیم از خود ارزش کالا در موقعی که آسیب ندیده بود، بیشتر می شود. این کار منطقی نیست.
به عنوان مثال ماشین سواری بارگیری شده است. کوه ریزش کرده است و یک سنگ بزرگ از سقف کامیون عبور کرده است. روی سقف سواری افتاده است و سقف سواری به کف آن چسبیده است. اگر بخواهیم سواری را تعمیر کنیم، هزینه گزافی باید پرداخت کنیم. در اصل سواری تلف شده است و از نظر اقتصادی صرف نمی کند.
مسئولیت حمل کننده
می خواهیم مسئولیت حمل کننده را در قبال این حوادث بررسی کنیم. ببینیم آیا مسئول هست یا نیست؟
مسئولیت حمل کننده به میزان ارزش کالای آسیب دیده (حداکثر تا میزان سقف مسئولیت)، به علاوه هزینه های مندرج در بند 4 ماده 23 است. یعنی همانطور که قبلا بررسی کردیم، محاسبه می شود.
یک مثال در خصوص سقف مسئولیت آن مطرح می کنیم. که متوجه بشوید که سقف مسئولیت به چه صورتی است.
مثلا اگر یک سواری تلف شد، وزن یک سواری حدودا 2 تن است. سقف مسئولیت آن را بخواهیم بررسی کنیم:
8.33* 1.47*(ضریب تبدیل اس دی آر به دلار) (کیلوگرم ناخالص کالای خسارت دیده)2000= 24490$
دقت کنید که به چه میزان سقف مسئولیت پایین آمد. اینجا مهم نیست که سواری که از بین رفته است، مثلا چه مدل سواری بوده است. پیکان، بنز و… پیکان 1360 بوده است یا بنز مدل 2018 بوده است، مهم نیست چون قبلا هم بررسی کردیم که ارزش کالا تابعی از وزن کالا است.
آسیب دیدگی یا خسارت
خسارت یک واژه عمومی است یعنی به همه اینها می توان خسارت گفت ولی اگر وارد جزئیات شویم، آسیب دیدگی با تلف و واژه های دیگر فرق می کند.
منظور از آسیب دیدگی کالا یعنی کالای مورد نظر در حدی خسارت دیده است که قابلیت تعمیر دارد یعنی به صرفه اقتصادی است. یا قسمتی از آن آسیب دیده است که می شود از آن استفاده کرد. برای مثال ممکن است حادثه ای پیش بیاید. مثلا سنگی از کوه بیفتد یا تصادفی پیش بیاید یا در اثر تکان های شدید کامیون، سپر سواری بشکند. یا چراغ های آن بشکنند یا شیشه آن بشکند. در این مورد نمی گوییم کالا تلف شد. چرا که کالا با یک تعمیر جزئی دوباره قابل استفاده است. شیشه، چراغ، سپر را عوض می کنیم و مانند روز اول می شود.
یا مثلا کالای ماشین آلات خط تولید است. مثلا خط تولید بیسکویت. در حال حمل از 49:48 است. چادر کامیون پاره می شود. تابلو برق آبدیده می شود. یعنی تابلو برق بر اثر نفوذ آب از بین می رود. قسمت های دیگر این کالا سالم است. خط تولید با تعویض یک تابلو برق مانند روز اول می شود. در این مورد خط تولید را دور نمی اندازیم. قابل استفاده است. به این شکل می گویند که کالا آسیب دیده است.
مسئولیت حمل کننده در این خصوص نیز طبق بند 4 ماده 23 مانند تلف شدن کالا است. یعنی مسئولیت حمل کننده به میزان ارزش کالای آسیب دیده (حداکثر تا میزان سقف مسئولیت)، به علاوه هزینه های مندرج در بند 4 ماده 23 است.
پس آسیب دیدگی نیز از نظر سقف مسئولیت حمل کننده مشابه تلف شدن است.
مفقودی کالا
فقدان یا مفقودی کالا یعنی هیچکس از این کالا هیچگونه اطلاعاتی ندارد. حمل کننده، گیرنده و فرستنده هیچ اطلاعاتی ندارند که کالا کجاست؟ ممکن است از کامیون افتاده باشد. یا کامیون به همراه راننده و تمام متعلقاتش مفقود شده باشند. هر کدام از این موارد می تواند باشد.
البته توجه کنید که در سال 1956 که کنوانسیون تصویب می شد، در آن سال ها ارتباطات به شکل امروزی نبوده است. به عنوان مثال کامیونی که از تهران به مقصد آلمان یا فرانسه حرکت می کرد، شاید 4 ماه در راه بود. و آن موقع جاده ها، ارتباطات، امنیت به شکل امروزی نبود. کامیون 4 ماه در راه بود و هیچکس در مبدا نمی دانست که کامیون چه شده و به چه سرنوشتی دچار شده است.
نهایت تلفنی بود که با اپراتور وصل می شد و صادرکننده می توانست مطمئن شود که آیا کالا رسیده است یا خیر؟ ولی امروزه به این شکل نیست. امروزه موبایل است. تمامی رانندگان تلفن همراه دارند. تمامی کامیونها مجهز به جی پی اس هستند و ردیابی می شوند که کامیون کجاست. آیا در حال حرکت است؟ آیا ایستاده است؟ خاموش، روشن است؟ سرعت آن چقدر است؟
تمامی این موارد به وسیله شرکت های حمل کننده یا کریر جاده ای قابل ردیابی است. پس امروزه اینکه ندانیم کامیون کجاست، خارج از ذهن است. مگر آنکه خیلی به ندرت، کالا از کامیون بیفتد.
پس مفقودی کالا، یعنی نمی دانیم کالا کجاست. در خصوص مسئولیت حمل کننده در قبال حمل کالا عینا مانند آسیب دیدگی یا تلف شدن کالا است.
یعنی مسئولیت حمل کننده به میزان ارزش کالای مفقود شده (حداکثر تا میزان سقف مسئولیت)، به علاوه هزینه های مندرج در بند 4 ماده 23 است.
ادامه در:
https://aradbranding.com/what-is-tran...
همه توضیحات ...