Mr. Freeman, part 58 (Farsi)
بله ، حق با توعه ، من کاملا مطمعنم که تو خودشی ، همونی که پیامو دریافت کرده ، پس چرا جوری نگات میکنم که انگار یه تیکه عنی ؟ اما آیا تو جور دیگه ای به مردم نگاه میکنی ؟ آروم رفقای عصبی من ، من همتونو میفهمم ، اون میخواست یه نوازنده بشه اما به جاش از نشستن رو صندلی محل کارش زخم بستر پرورش میده ، اونیکی آرزو داشت بازیگر بشه اما تنها چیزی که یاد گرفت تظاهر به ارضا شدن و اجرای انواع نقش های دراماتیک تو آشپزخونه بود پس چی گیرمون اومد ، یک سوم زندگی خوابیدن ، یک سوم برای خوردن ریدن و خندیدن ، و باقی موندش نفرت از شغل مورد علاقمون
اما با این حال میتونستی یه کار واقعی بکنی میفهمی ؟ پس رویای با ارزشت کجا رفت ؟
نگران نباشید عزیزای دلم ، ببین هممون همینطوریم ، به طور مجزا هرکدوم از ما یه شخصیتیم با کلی ادعا ، اما وقتی دو نفر باشیم ، یکی باید زیر باشه ، هر کدوم از ما مشتاقانه در جستجوی نقص های شخصیتی در دیگریه . نگاش کن هنوز با ننه باباش زندگی میکنه ، دختره حامله شده و حالا باید ازدواج کنه ، ماشین لگنته این اسکلو نگاه ، اصلا باورت میشه . دختره اصلا ممه نداره تازه سیبیلم درورده ، این نفرت و تحقیر لجام گسیخته ای که نسبت به هم احساس میکنید این زهر متقابل تنها چیزیه که همه شمارو به یک کل واحد تبدیل میکنه .
من آدم خوبه ام بقیه آدمای بدی هستند، من صادق هستم بقیه کلاهبردارن ، یه نابقه توی سرزمین احمقا ، من دارتانیانم و بقیتون ریدید . اما اگه از نظرت همه بوی گه میدن ، شاید به خاطر اینه که به خودت کثافت زدی . با اینحال براتون سوال میشه که چطور ممکنه که همیشه و همه جا داره در من مالیده میشه ، توسط دولت ، توسط احمقای توی تلوزیون ، توسط کاسه لیسا . خوب ، دیگه چطوری میتونی با گله ای رفتار کنی که همه به همدیگه به عنوان یک مشت احمق نگاه میکنن؟ چقدر باید ضربه بخوری و سختی بکشی تا بالاخره خودت رو در دیگران ببینی؟ و به جای گفتن من و اونا در نهایت بگی ما . ببینم مگه اینو توی اخبار شبانگاهی صدا و سیما بهت یاد ندادند ؟
معلومه که نه ، بهت گفتن که خاص باش و یکی دیگرو توی خودت پرورش بده ، درست میگم؟ خب ادامه بده ، خاص باش ، قهرمان همه زخم بستر ها توی اداره باش، یا برای بهترین ارضای جعلی اسکار بگیر ، به شریک تجاریت خیانت کن که پول بیشتر گیرت بیاد . گلوی همدیگرو پاره کنید سر اینکه کی بهتر فریمن رو درک میکنه . خوب ، بهم بگو ، اون آگاهی بزرگ و ذهن خاصت واقعا پیام رو دریافت کرد ؟ یا هنوزم مطمعنی که تو خودت ، برگزیده ای ؟
اما با این حال میتونستی یه کار واقعی بکنی میفهمی ؟ پس رویای با ارزشت کجا رفت ؟
نگران نباشید عزیزای دلم ، ببین هممون همینطوریم ، به طور مجزا هرکدوم از ما یه شخصیتیم با کلی ادعا ، اما وقتی دو نفر باشیم ، یکی باید زیر باشه ، هر کدوم از ما مشتاقانه در جستجوی نقص های شخصیتی در دیگریه . نگاش کن هنوز با ننه باباش زندگی میکنه ، دختره حامله شده و حالا باید ازدواج کنه ، ماشین لگنته این اسکلو نگاه ، اصلا باورت میشه . دختره اصلا ممه نداره تازه سیبیلم درورده ، این نفرت و تحقیر لجام گسیخته ای که نسبت به هم احساس میکنید این زهر متقابل تنها چیزیه که همه شمارو به یک کل واحد تبدیل میکنه .
من آدم خوبه ام بقیه آدمای بدی هستند، من صادق هستم بقیه کلاهبردارن ، یه نابقه توی سرزمین احمقا ، من دارتانیانم و بقیتون ریدید . اما اگه از نظرت همه بوی گه میدن ، شاید به خاطر اینه که به خودت کثافت زدی . با اینحال براتون سوال میشه که چطور ممکنه که همیشه و همه جا داره در من مالیده میشه ، توسط دولت ، توسط احمقای توی تلوزیون ، توسط کاسه لیسا . خوب ، دیگه چطوری میتونی با گله ای رفتار کنی که همه به همدیگه به عنوان یک مشت احمق نگاه میکنن؟ چقدر باید ضربه بخوری و سختی بکشی تا بالاخره خودت رو در دیگران ببینی؟ و به جای گفتن من و اونا در نهایت بگی ما . ببینم مگه اینو توی اخبار شبانگاهی صدا و سیما بهت یاد ندادند ؟
معلومه که نه ، بهت گفتن که خاص باش و یکی دیگرو توی خودت پرورش بده ، درست میگم؟ خب ادامه بده ، خاص باش ، قهرمان همه زخم بستر ها توی اداره باش، یا برای بهترین ارضای جعلی اسکار بگیر ، به شریک تجاریت خیانت کن که پول بیشتر گیرت بیاد . گلوی همدیگرو پاره کنید سر اینکه کی بهتر فریمن رو درک میکنه . خوب ، بهم بگو ، اون آگاهی بزرگ و ذهن خاصت واقعا پیام رو دریافت کرد ؟ یا هنوزم مطمعنی که تو خودت ، برگزیده ای ؟
همه توضیحات ...