•شیرینیِ برنجی؛ محلّی و قدیمی•

یکی از شیرینی هایِ خاص و خوشمزه یِ محلّی که تا حالا امتحان کردم همینیه که تو فیلم میبینین؛
از آردِ برنج دُرستش میکردن و بهش میگفتن تُستَرَه اگه اشتباه ننوشته باشم
برایِ درست کردنش؛
آرد برنج رو با مخمّر خشک، زردچوبه، نمک، شکر، دارچین، سرشیر، کره، تخم مُرغ و آبِ ولرم مخلوط میکنن و اینقدر وَرز میدن تا بافت خمیریِ زِبر پیدا کنه... بعد بهش ۹۰ دقیقه استراحت میدن و در نهایت سُرخش میکنن. برایِ تزئین هم روش شکر و پودر دارچین میریزن
از اون دسته شیرینی هایِ خاص بود که شاید کمتر تجربه کرده باشیم؛ به خاطرِ داشتنِ آردِ برنج، بافت و سطحِ زِبر و خشکی پیدا میکنه که با مایعاتی مثل شیر، شیر کاکائو و چای یا قهوه حسابی میچسبه

جاتون حسابی خالی
این مُحتوا مربوط به سفرِ تابستون پارسال به گیلان و اَسالم هست

:طعم و تجربه
بافتِ شیرینی زیرِ دندون به راحتی از هم باز میشه، مزّه ای حاصل از ترکیبِ طعمِ چربِ خامه و سرشیر با طعمِ خنثی‌ای از برنج رو‌ منتقل میکنه، به خاطرِ تزئینِ دارچین و شکر رویِ اون مزّه و عطرِ تُند و تلخِ دارچین میرسه با مقداریِ مزّه یِ شیرین
.
Follow me on Instagram! Loghme_
.