پویش برنامه ریزی توسعه فردی ایرانیان - مقدمه، چرایی، معرفی، مرامنامه
100 بار بازدید -
5 سال پیش
-
بر اساس فرضیه نزدیک به
بر اساس فرضیه نزدیک به یقین اینکه دانش، تکنولوژی و دسترسی فرد به این دو عامل از حدود ۵۰ سال پیش به عقب تر از آن یکسان و تقریبا در حدود ۴۰۰ هزار سال اخیر تا این میزان نامحدود نبوده، مجموعه ی سواد، آگاهی، تجربه و توان پیش بینی آینده در مواجهه با این شرایط جدید، بسیار کم و آسیب پذیر است. انسان مجبور به آزمون و خطاهای بسیاری در مواجهه با تکنولوژی، فلسفه ی تکنولوژی و تبعات غیر قابل پیش بینی برخی از آنهاست. امروز میزان توسعه فکری و مهارت های رفتاری در کشور ما به دلایل مختلفی از جمله تاریخی و فرهنگی، از قافله ی جهانی پیشرفت، عقب مانده است.. تفاوت آن در ایران را می‌توان در طلب و انگیزه جوانان و بزرگسالان ایرانی برای رسیدن و تجربه کردن به همان میزان از توسعه فکری و مهارت های رفتاری را درک کرد.
این میزان از درخواست برای تغییر در نسل جدید ایرانی جای بسی خوشنودی است و نوید آینده ای روشن را می دهد ولی از سوی دیگر به دلیل عمر کوتاه تجربه ی بشر در مواجهه با مدرنیته، تفاوت های فرهنگی، سرعت بیش از حد تغییرات فرهنگی در ایران، غیر قابل پیش بینی بودن تصمیمات بر تغییر و از همه مهم‌تر عدم وجود افرادی که بتوانند راه صحیح را آموزش بدهند، خطرات بزرگ‌تری جامعه و نسل آینده را تهدید می‌کند. عدم وجود بهداشت تجربی کافی، آنتی بادی های فلسفی کارآمد و به وجود آمدن پدیده ای حاصل از تلفیق این دو نارسایی باعث اتلاف زمان های طلایی نوجوانی و جوانی، مهاجرت های اجباری و بی هدف، تحصیلات عالی و مدارک آموزشی بی اثر، نارسایی های منطقی و کارکردی، سردرگمی و بی قراری دوران نوجوانی، اتلاف وقت، سرمایه و انرژی در جوانی، افراط و تفریط و گرایش های اعتیاد گونه در بزرگسالی، بزرگسالی نا موفق و نا مطلوب، انحطاط فرد در میانسالی، ترقیق هوشی جامعه بروز می شود به شکلی که حتی خودمان به برخی از این مشکلات مبتلا هستیم. مدتی است با پدیده ی مربیان موفقیت، مربیان زندگی و ... مواجه ایم. این پدیده دارای از دو منظر قابل بررسی است؛
منظر اول؛ اینکه این افراد با دسترسی به متون علمی، مطالعه متون غربی، استناد به استراتژی های موفق غربی که منجر به موفقیت های بزرگ شده اند و شنیدن سخنرانی های مختلف در کارگاه های موفقیت کشور های توسعه یافته، رفته رفته تبدیل به مدرسان موفقیت، لایف کوچ و معلم زندگی صحیح و ... می شوند ولی در واقع موفقیت مالی برای خود را رقم میزنند.
حرف ها، نظریه ها، تئوری ها، قوانین، ایدئولوژی ها، مصادیق و مثال هایی تا کنون در جامعه ای جدید و توسعه نیافته تجربه نشده اند چگونه می توانند قاطعانه وار، نسخه موفقیت بپیچند؟
منظر دوم؛ اینکه افراد واقعا قصد کمک و تغییر دارند ولی این امکان به دلیل اینکه تقریبا همه ی متون، سخنرانی ها،منابع و ماخذ در جوامع دیگری که به نام غرب می شناسیم تهیه شده اند، برایشان فراهم نیست.
این منابع یا محصول مطالعات آکادمیک و فعالیت علمی هستند و... موفق شده اند که با استفاده از اصل تکامل بر اساس آزمون و خطا، منابع و متون، نظریه ها، تئوری ها، قوانین، ایدئولوژی ها، مصادیق و مثال هایی را مناسب شرایط فرهنگی خودشان، زبانی قابل درک و متناسب و هم سو با درصد بالایی از نظام تفکری همان جامعه به وجود آورند.
در مقابل جامعه ایران این کوچ از سنت به سمت مدرنیته را در زمانی حدود کمتر از ۵۰ سال تجربه کرده است، تقریبا چیزی در حدود یک دهم کمتر از آنچه بشر تا کنون فرصت داشته و تجربه کرده است.
پس با هجمه ای از اطلاعات و ادعا هایی، مواجه هستیم که هیچکدام در فرهنگ ما محلی از اعراب ندارند و ممکن است علیرغم موهبات یکجا نشینی و مدرنیته، عمر فلسفی ما را کم و بی کیفیت کنند، چنانکه کرده اند.
این دوره های آموزشی و جدید التاسیس عموما با حداقل تاثیر گذاری و تغییر صحیح در فرد دنبال می شوند زیرا برنامه ای برای اصلاح ریشه های تفکری غلط را ندارند.
بن و ریشه ی زاینده مشکلات، در ذهن، فرهنگ و معادلات ذهنی فرد است.
فرد فارغ از بار لفظی لغوی، عبارت است از انسانی که جنین او در شرایط مادی و معنوی منحصر به فرد خودش شکل می‌گیرد، در خانواده ای متاثر از فرهنگ، مذهب و جبر محیطی رشد می یابد، در سیستم آموزشی دوره ی به خصوص همان زمان پرورش می یابد، بر اساس ارزش های زمانی همان جامعه آموزش می باید و در نهایت ایدئولوژی شخصی خود را می سازد.
جملات و سخنان و استراتژی های فردی استیو جابز و بیل گیتس زیبا برای فرد دیگری کار نمی‌کنند، جالب است این جملات و قوانین با تغییر فاکتور زمان برای خودشان نیز کار نمی کند.
سخن کوتاه؛ برآن شدیم تا برای یک فرقه از افرادی که ما به آنها انسان هوشمند می گوییم پویش متفاوتی ایجاد کنیم.افراد هوشمند که وسواس در یادگیری دارند، مقصر ناکامی هایشان را خودشان می دانند، با لذت های سطحی و گذرا میانه ای ندارند، به سختی هم رنگ جماعت می شوند، درکی عمیق به هر مسئله ای دارند، مخاطب خاص این پویش هستند.امیدواریم بتوانیم یک جریان با تفکر صحیح ایجاد کنیم که فضایی باشد متناسب شرایط و حال احوال جامعه امروز ایران و جهان تا چه حد موفق باشیم. کپی برداری و هر گونه نقل از مطالب این پویش کاملا آزاد است و حتی نیاز به ذکر هم منبع ندارد ولی مطالب سطحی نیست پس با وسواس و دقت انجام شود. این پویش فقط مناسب افرادی است که ما به آن ها انسان هوشمند اتلاق می‌کنیم ولی ممکن است این افراد از نظر عوام جامعه در گروه افراد سخت گیر، گوشه گیر، درون گرا، غیر واقع بین و .... قرار بگیرند لذا قرار نیست این پویش در بر گیرنده ی نظر و سلیقه ی همگان باشد. مطالب به گونه ای تهیه، انتخاب و بیان می شوند که عموما با معانی سطحی شان فرق می‌کنند و درک های سطحی از مسائل را در بر نمی گیرند.
این پویش و مطالب آن فقط به بررسی فردی و چگونگی برنامه ریزی توسعه فردی پرداخته و جنبه ی آکادمیک دارد، مذهبی نیست، سیاسی نیست، فرقه ای نیست، قصد پول سازی ندارد و همیشه رایگان خواهد بود و مطابق قوانین کشور جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کند.
این میزان از درخواست برای تغییر در نسل جدید ایرانی جای بسی خوشنودی است و نوید آینده ای روشن را می دهد ولی از سوی دیگر به دلیل عمر کوتاه تجربه ی بشر در مواجهه با مدرنیته، تفاوت های فرهنگی، سرعت بیش از حد تغییرات فرهنگی در ایران، غیر قابل پیش بینی بودن تصمیمات بر تغییر و از همه مهم‌تر عدم وجود افرادی که بتوانند راه صحیح را آموزش بدهند، خطرات بزرگ‌تری جامعه و نسل آینده را تهدید می‌کند. عدم وجود بهداشت تجربی کافی، آنتی بادی های فلسفی کارآمد و به وجود آمدن پدیده ای حاصل از تلفیق این دو نارسایی باعث اتلاف زمان های طلایی نوجوانی و جوانی، مهاجرت های اجباری و بی هدف، تحصیلات عالی و مدارک آموزشی بی اثر، نارسایی های منطقی و کارکردی، سردرگمی و بی قراری دوران نوجوانی، اتلاف وقت، سرمایه و انرژی در جوانی، افراط و تفریط و گرایش های اعتیاد گونه در بزرگسالی، بزرگسالی نا موفق و نا مطلوب، انحطاط فرد در میانسالی، ترقیق هوشی جامعه بروز می شود به شکلی که حتی خودمان به برخی از این مشکلات مبتلا هستیم. مدتی است با پدیده ی مربیان موفقیت، مربیان زندگی و ... مواجه ایم. این پدیده دارای از دو منظر قابل بررسی است؛
منظر اول؛ اینکه این افراد با دسترسی به متون علمی، مطالعه متون غربی، استناد به استراتژی های موفق غربی که منجر به موفقیت های بزرگ شده اند و شنیدن سخنرانی های مختلف در کارگاه های موفقیت کشور های توسعه یافته، رفته رفته تبدیل به مدرسان موفقیت، لایف کوچ و معلم زندگی صحیح و ... می شوند ولی در واقع موفقیت مالی برای خود را رقم میزنند.
حرف ها، نظریه ها، تئوری ها، قوانین، ایدئولوژی ها، مصادیق و مثال هایی تا کنون در جامعه ای جدید و توسعه نیافته تجربه نشده اند چگونه می توانند قاطعانه وار، نسخه موفقیت بپیچند؟
منظر دوم؛ اینکه افراد واقعا قصد کمک و تغییر دارند ولی این امکان به دلیل اینکه تقریبا همه ی متون، سخنرانی ها،منابع و ماخذ در جوامع دیگری که به نام غرب می شناسیم تهیه شده اند، برایشان فراهم نیست.
این منابع یا محصول مطالعات آکادمیک و فعالیت علمی هستند و... موفق شده اند که با استفاده از اصل تکامل بر اساس آزمون و خطا، منابع و متون، نظریه ها، تئوری ها، قوانین، ایدئولوژی ها، مصادیق و مثال هایی را مناسب شرایط فرهنگی خودشان، زبانی قابل درک و متناسب و هم سو با درصد بالایی از نظام تفکری همان جامعه به وجود آورند.
در مقابل جامعه ایران این کوچ از سنت به سمت مدرنیته را در زمانی حدود کمتر از ۵۰ سال تجربه کرده است، تقریبا چیزی در حدود یک دهم کمتر از آنچه بشر تا کنون فرصت داشته و تجربه کرده است.
پس با هجمه ای از اطلاعات و ادعا هایی، مواجه هستیم که هیچکدام در فرهنگ ما محلی از اعراب ندارند و ممکن است علیرغم موهبات یکجا نشینی و مدرنیته، عمر فلسفی ما را کم و بی کیفیت کنند، چنانکه کرده اند.
این دوره های آموزشی و جدید التاسیس عموما با حداقل تاثیر گذاری و تغییر صحیح در فرد دنبال می شوند زیرا برنامه ای برای اصلاح ریشه های تفکری غلط را ندارند.
بن و ریشه ی زاینده مشکلات، در ذهن، فرهنگ و معادلات ذهنی فرد است.
فرد فارغ از بار لفظی لغوی، عبارت است از انسانی که جنین او در شرایط مادی و معنوی منحصر به فرد خودش شکل می‌گیرد، در خانواده ای متاثر از فرهنگ، مذهب و جبر محیطی رشد می یابد، در سیستم آموزشی دوره ی به خصوص همان زمان پرورش می یابد، بر اساس ارزش های زمانی همان جامعه آموزش می باید و در نهایت ایدئولوژی شخصی خود را می سازد.
جملات و سخنان و استراتژی های فردی استیو جابز و بیل گیتس زیبا برای فرد دیگری کار نمی‌کنند، جالب است این جملات و قوانین با تغییر فاکتور زمان برای خودشان نیز کار نمی کند.
سخن کوتاه؛ برآن شدیم تا برای یک فرقه از افرادی که ما به آنها انسان هوشمند می گوییم پویش متفاوتی ایجاد کنیم.افراد هوشمند که وسواس در یادگیری دارند، مقصر ناکامی هایشان را خودشان می دانند، با لذت های سطحی و گذرا میانه ای ندارند، به سختی هم رنگ جماعت می شوند، درکی عمیق به هر مسئله ای دارند، مخاطب خاص این پویش هستند.امیدواریم بتوانیم یک جریان با تفکر صحیح ایجاد کنیم که فضایی باشد متناسب شرایط و حال احوال جامعه امروز ایران و جهان تا چه حد موفق باشیم. کپی برداری و هر گونه نقل از مطالب این پویش کاملا آزاد است و حتی نیاز به ذکر هم منبع ندارد ولی مطالب سطحی نیست پس با وسواس و دقت انجام شود. این پویش فقط مناسب افرادی است که ما به آن ها انسان هوشمند اتلاق می‌کنیم ولی ممکن است این افراد از نظر عوام جامعه در گروه افراد سخت گیر، گوشه گیر، درون گرا، غیر واقع بین و .... قرار بگیرند لذا قرار نیست این پویش در بر گیرنده ی نظر و سلیقه ی همگان باشد. مطالب به گونه ای تهیه، انتخاب و بیان می شوند که عموما با معانی سطحی شان فرق می‌کنند و درک های سطحی از مسائل را در بر نمی گیرند.
این پویش و مطالب آن فقط به بررسی فردی و چگونگی برنامه ریزی توسعه فردی پرداخته و جنبه ی آکادمیک دارد، مذهبی نیست، سیاسی نیست، فرقه ای نیست، قصد پول سازی ندارد و همیشه رایگان خواهد بود و مطابق قوانین کشور جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کند.
5 سال پیش
در تاریخ 1398/08/28 منتشر شده
است.
100
بـار بازدید شده