#نقد #فیلم #بررسی فیلم آناتومی یکـ سقوط
کی ساموئلو کشته؟ کل فیلم در مورد پیدا کردن جواب همین سواله!
خیلی زیاد فیلم دادگاه‌محور ساخته شده که همشونم قابل تامل بودن. نه ازین جهت که یه قاضی نشسته، قراره تصمیم نهایی رو بگیره…
ازین جهت که ما سیر دروغا، سرکوبا، کلی مسائل روانشناختیِ دیگه‌رو توی دادگاها میبینیم که تازه متوجه میشیم چقدر زندگی بین اینهمه آدم غریبانه‌ست… غریبانست خداییش… وقتی میبینی هر کسی برای حفظ بقاش داره یجوری حتی به غلط حقیقتو نادیده میگیره، حتی گاهی وقتا خود طرفم نمی‌فهمه، کلا قضیه ناخودآگاه اتفاق میفته…
یاد فیلم راشومون میفتم، عملا شخصیتا میشینن جلوی تو، درباره اتفاقی که افتاده حرف میزنن… جالبیش اینجاست که هر کسی یه روایت متفاوت داره، برای یک اتفاق واحد. کلا مفهوم حقیقت مسئله‌ی حیاتیه توی این نوع فیلما… سوال اساسی اینجاست… حقیقت چیه؟ حقیقتی وجود داره؟ وقتی این فیلمای دادگاهیو بشینی ببینی میفهمی یه روده‌ی راست توی شکم هیچکدوممون نیست… به موقعش یا دروغ میگیم یا هیچی نمیگیم…
توی اینجور فیلما قاضی اصلی خود تماشاگره.
آناتومی یک سقوط بیشتر از هر چیزی درباره‌ی غیرقابل‌درک‌بودن ذاتی یک انسان و یک رابطه‌ست، میخوات بگه که نمی‌تونیم این چیزارو درک کنیم. یه چیزی که خیلی مهمه اینه که به شدت فیلم دوست داره داستان بگه… مثل فیلم راشومون… مثل داستانایی که ما به بقیه درباره‌ی خودمون میگیم یا مثل اونایی که ما به عنوان یک فرد و بخشی از یک جامعه درباره‌ی بقیه به خودمون میگیم.
فکر کنم بس باشه دیگه، برید فیلمو ببینین.
خیلی زیاد فیلم دادگاه‌محور ساخته شده که همشونم قابل تامل بودن. نه ازین جهت که یه قاضی نشسته، قراره تصمیم نهایی رو بگیره…
ازین جهت که ما سیر دروغا، سرکوبا، کلی مسائل روانشناختیِ دیگه‌رو توی دادگاها میبینیم که تازه متوجه میشیم چقدر زندگی بین اینهمه آدم غریبانه‌ست… غریبانست خداییش… وقتی میبینی هر کسی برای حفظ بقاش داره یجوری حتی به غلط حقیقتو نادیده میگیره، حتی گاهی وقتا خود طرفم نمی‌فهمه، کلا قضیه ناخودآگاه اتفاق میفته…
یاد فیلم راشومون میفتم، عملا شخصیتا میشینن جلوی تو، درباره اتفاقی که افتاده حرف میزنن… جالبیش اینجاست که هر کسی یه روایت متفاوت داره، برای یک اتفاق واحد. کلا مفهوم حقیقت مسئله‌ی حیاتیه توی این نوع فیلما… سوال اساسی اینجاست… حقیقت چیه؟ حقیقتی وجود داره؟ وقتی این فیلمای دادگاهیو بشینی ببینی میفهمی یه روده‌ی راست توی شکم هیچکدوممون نیست… به موقعش یا دروغ میگیم یا هیچی نمیگیم…
توی اینجور فیلما قاضی اصلی خود تماشاگره.
آناتومی یک سقوط بیشتر از هر چیزی درباره‌ی غیرقابل‌درک‌بودن ذاتی یک انسان و یک رابطه‌ست، میخوات بگه که نمی‌تونیم این چیزارو درک کنیم. یه چیزی که خیلی مهمه اینه که به شدت فیلم دوست داره داستان بگه… مثل فیلم راشومون… مثل داستانایی که ما به بقیه درباره‌ی خودمون میگیم یا مثل اونایی که ما به عنوان یک فرد و بخشی از یک جامعه درباره‌ی بقیه به خودمون میگیم.
فکر کنم بس باشه دیگه، برید فیلمو ببینین.
همه توضیحات ...