کوتاه با تاریخ : امپراتوری آشوریان
کوتاه با تاریخ : امپراتوری آشوریان
#آشوریان #بین_النهرین #بابل_باستان #امپراتوری_آشور #iranfact
آشور نام تمدنی بزرگ و باستانی در میانرودان بود. این تمدن ابتدا تبدیل به دولتشهری باستانی سپس دولتی منطقه ای و در نهایت به امپراتوری عظیم شد. حدود چهار هزار سال پیش این دولت به وجود آمد و مدت هزار و سیصد و پنجاه سال دوام آورد. این پادشاهی بر سرزمینهای فنیقیه، فلسطین، مصر، بابل، ایلام و باختر فلات ایران تا خلیج پارس حکمرانی میکرد. در سال ۶۱۲ پ. م دولتهای ماد و بابل دولت آشور را شکست دادند. شهرت آشوریها به جنگیدن، خونریزی، ساخت سلاح، سنگتراشی، ساخت جاده و پست است. آشوریها بر همسایگان خود تأثیرات زیادی گذاشتند.
تاریخ این تمدن از اوایل عصر برنز شروع میشود و تا اواخر عصر آهن به طول میانجامد. تاریخ دانان و باستان شناسان امروزین معمولاً برای مطالعه این تمدن آنرا به دوره آشوری اولیه (c. 2600–2025 BC)، دوره آشور کهن یا قدیم (c. 2025–1364 BC)، دوره آشوری میانه (c. 1363–912 BC)، دوره آشوری نو (911–609 BC) و دوره پسا امپراتوری (609 BC–c. AD ۲۴۰) و بر اساس تغییرات سیاسی و تغییرات تدریجی زبان آشوری تقسیم کردهاند. آشور (شهر)، اولین پایتخت آشوریان، در حدود ۲۶۰۰ سال پیش بنیان گذاشته شد؛ هرچند، هیچ مدرکی دال بر استقلال این شهر تا قبل از فروپاشی سلسله سوم اور تا قرن ۲۱م قبل از میلاد وجود ندارد. آشوریان در دوره آشوری نو به اوج قدرت خود میرسند و تا آن زمان هیچ امپراتوری به بزرگی امپراتوری آشوری وجود نداشت و امپراتوری آشوری دارای قویترین ارتش زمانه خود در جهان بود و دامنه وسعتش از سمت شرق از فلات ایران آغاز و از سمت غرب تا مصر گسترده شده بود.
موفقیت این امپراتوری تنها بخاطر داشتن پادشاهانی جنگجو و پرانرژی نبود بلکه به دلیل استفاده مؤثر از سیستمهای مدیریتی پیچیده در سرزمینهای تصاحب شده این امپراتوری نیز میباشد.
این امپراتوری تأثیر بسزایی بر ادبیات و سنت دینی جهان یونانی رومی و عبری داشته.
شهر آشور اولین پایگاه آشوریها بهشمار میآید و توسعه قدرت آنان از همین شهر آغاز شد، بهطوریکه امپراتوری آشور میانه را بنیاد نهادند و گستره توان آشوریها در زمان فرمانروایی توکولتینینورتای یکم (۱۲۰۷–۱۲۴۴پ. م) به بیشینه اوج خود رسید و آشوریها حاکم مطلق سراسر میانرودان شدند؛ و حدود کشور از خاور و باختر توسعه یافت و لبنان و سوریه و فلسطین و مصر امروزی در تصرف آشوریان بود. بزرگترین پادشاه این دوره آشور-ناصیر-پال دوم است که توانست مرزهای آشور را تا حدود پادشاهی تیگلت پیلسر یکم گسترش بدهد.
اگر چه آشور در این دروه نیرومندترین حکومت باختر آسیا بود اما پس از مدتی قومی شمالی (ساکن ارمنستان کنونی) بر دولت آشور قیام کردند و دولت آرارات یا وان را پایهگذاری کردند، پس از این شورش اقوام دیگر تحت حکومت آشور از اطاعت دولت آشور سرباز زدند و در نهایت شورشی در آشور این دوره را به پایان رسانید
س از پادشاهی «میانه آشور» قدرت آشوریها رو به سستی گذاشت، بهطوری که تا دو یا سه سده پس از پادشاهی «آشور میانه» توسط اقوام بیتمدن مورد دست درازی و غارت قرار گرفتند، تا اینکه به مرور به خودباوری رسیدند و جان دوباره گرفتند و درست در همین زمان بود که عظمت و شکوه گذشته شکوفا شد و تمدن میانرودان شکل گرفت. بزرگترین پادشاه این دوره تیگلت پیلسر سوم است که ابتدا به بابل لشکرکشی کرد که موفق شد بابلیها و کلدانیها را شکست بدهد، سپس به قسمتهای شمالی لشکرکشی کرد که توانست قسمتهای جنوبی سرزمین آرارات را ضمیمه آشور بکند ولی موفق به فتح پایتخت آن نشد.
ویل دورانت در تاریخ تمدن خود میگوید: حکومت آشور بانی پال که بر منطقه وسیع آشور، بابل، ارمنستان، سرزمین ماد، فلسطین، سوریه، فنیقیه، سومر، ایلام و مصر سایه انداخته بود، بدون تردید یکی از بزرگترین سازمانهای اداری بود که جهان مدیترانه یا خاور نزدیک تا آن زمان به خود دیده بود و تنها حمورابی و تحوتموس سوم بودند که قبل از آن بدینگونه دستگاه اداری، آن هم نه شبیه به آن، نزدیک شده بودند و تنها پس از آن، دستگاه اداری هخامنشی پیش از حمله اسکندر بود که توانست با آن برابری کند.
سرانجام پادشاهی قدرتمند آشور در ۶۱۲ پ. م با هجوم ماد سقوط کرد و قدرت از آشور به نینوا منتقل شد؛ و سپس در نینوا امپراتوری آشور در ۶۱۴ پ. م با هجوم متحد ماد و بابل سقوط کرد و نابود شد و برای همیشه از صفحه تاریخ محو گردید، نابودی آشور آغاز صعود پادشاهی ماد به شاهنشاهی ماد بود.
#آشوریان #بین_النهرین #بابل_باستان #امپراتوری_آشور #iranfact
آشور نام تمدنی بزرگ و باستانی در میانرودان بود. این تمدن ابتدا تبدیل به دولتشهری باستانی سپس دولتی منطقه ای و در نهایت به امپراتوری عظیم شد. حدود چهار هزار سال پیش این دولت به وجود آمد و مدت هزار و سیصد و پنجاه سال دوام آورد. این پادشاهی بر سرزمینهای فنیقیه، فلسطین، مصر، بابل، ایلام و باختر فلات ایران تا خلیج پارس حکمرانی میکرد. در سال ۶۱۲ پ. م دولتهای ماد و بابل دولت آشور را شکست دادند. شهرت آشوریها به جنگیدن، خونریزی، ساخت سلاح، سنگتراشی، ساخت جاده و پست است. آشوریها بر همسایگان خود تأثیرات زیادی گذاشتند.
تاریخ این تمدن از اوایل عصر برنز شروع میشود و تا اواخر عصر آهن به طول میانجامد. تاریخ دانان و باستان شناسان امروزین معمولاً برای مطالعه این تمدن آنرا به دوره آشوری اولیه (c. 2600–2025 BC)، دوره آشور کهن یا قدیم (c. 2025–1364 BC)، دوره آشوری میانه (c. 1363–912 BC)، دوره آشوری نو (911–609 BC) و دوره پسا امپراتوری (609 BC–c. AD ۲۴۰) و بر اساس تغییرات سیاسی و تغییرات تدریجی زبان آشوری تقسیم کردهاند. آشور (شهر)، اولین پایتخت آشوریان، در حدود ۲۶۰۰ سال پیش بنیان گذاشته شد؛ هرچند، هیچ مدرکی دال بر استقلال این شهر تا قبل از فروپاشی سلسله سوم اور تا قرن ۲۱م قبل از میلاد وجود ندارد. آشوریان در دوره آشوری نو به اوج قدرت خود میرسند و تا آن زمان هیچ امپراتوری به بزرگی امپراتوری آشوری وجود نداشت و امپراتوری آشوری دارای قویترین ارتش زمانه خود در جهان بود و دامنه وسعتش از سمت شرق از فلات ایران آغاز و از سمت غرب تا مصر گسترده شده بود.
موفقیت این امپراتوری تنها بخاطر داشتن پادشاهانی جنگجو و پرانرژی نبود بلکه به دلیل استفاده مؤثر از سیستمهای مدیریتی پیچیده در سرزمینهای تصاحب شده این امپراتوری نیز میباشد.
این امپراتوری تأثیر بسزایی بر ادبیات و سنت دینی جهان یونانی رومی و عبری داشته.
شهر آشور اولین پایگاه آشوریها بهشمار میآید و توسعه قدرت آنان از همین شهر آغاز شد، بهطوریکه امپراتوری آشور میانه را بنیاد نهادند و گستره توان آشوریها در زمان فرمانروایی توکولتینینورتای یکم (۱۲۰۷–۱۲۴۴پ. م) به بیشینه اوج خود رسید و آشوریها حاکم مطلق سراسر میانرودان شدند؛ و حدود کشور از خاور و باختر توسعه یافت و لبنان و سوریه و فلسطین و مصر امروزی در تصرف آشوریان بود. بزرگترین پادشاه این دوره آشور-ناصیر-پال دوم است که توانست مرزهای آشور را تا حدود پادشاهی تیگلت پیلسر یکم گسترش بدهد.
اگر چه آشور در این دروه نیرومندترین حکومت باختر آسیا بود اما پس از مدتی قومی شمالی (ساکن ارمنستان کنونی) بر دولت آشور قیام کردند و دولت آرارات یا وان را پایهگذاری کردند، پس از این شورش اقوام دیگر تحت حکومت آشور از اطاعت دولت آشور سرباز زدند و در نهایت شورشی در آشور این دوره را به پایان رسانید
س از پادشاهی «میانه آشور» قدرت آشوریها رو به سستی گذاشت، بهطوری که تا دو یا سه سده پس از پادشاهی «آشور میانه» توسط اقوام بیتمدن مورد دست درازی و غارت قرار گرفتند، تا اینکه به مرور به خودباوری رسیدند و جان دوباره گرفتند و درست در همین زمان بود که عظمت و شکوه گذشته شکوفا شد و تمدن میانرودان شکل گرفت. بزرگترین پادشاه این دوره تیگلت پیلسر سوم است که ابتدا به بابل لشکرکشی کرد که موفق شد بابلیها و کلدانیها را شکست بدهد، سپس به قسمتهای شمالی لشکرکشی کرد که توانست قسمتهای جنوبی سرزمین آرارات را ضمیمه آشور بکند ولی موفق به فتح پایتخت آن نشد.
ویل دورانت در تاریخ تمدن خود میگوید: حکومت آشور بانی پال که بر منطقه وسیع آشور، بابل، ارمنستان، سرزمین ماد، فلسطین، سوریه، فنیقیه، سومر، ایلام و مصر سایه انداخته بود، بدون تردید یکی از بزرگترین سازمانهای اداری بود که جهان مدیترانه یا خاور نزدیک تا آن زمان به خود دیده بود و تنها حمورابی و تحوتموس سوم بودند که قبل از آن بدینگونه دستگاه اداری، آن هم نه شبیه به آن، نزدیک شده بودند و تنها پس از آن، دستگاه اداری هخامنشی پیش از حمله اسکندر بود که توانست با آن برابری کند.
سرانجام پادشاهی قدرتمند آشور در ۶۱۲ پ. م با هجوم ماد سقوط کرد و قدرت از آشور به نینوا منتقل شد؛ و سپس در نینوا امپراتوری آشور در ۶۱۴ پ. م با هجوم متحد ماد و بابل سقوط کرد و نابود شد و برای همیشه از صفحه تاریخ محو گردید، نابودی آشور آغاز صعود پادشاهی ماد به شاهنشاهی ماد بود.
همه توضیحات ...