اهمیت زاویه دید در رسانه | استاد پناهیان

رسانه ابزار انتقال پیام است و نمی توان رسانه ای را تصور کرد که بدون زاویه دید فعالیت کند، هر رسانه ای بر اساس نظر صاحبان آن رسانه پیامش را تولید و منتقل می کند، اصلا بدون زاویه دید رسانه ای وجود نخواهد داشت. هر رسانه، یک نگاه و یک زاویه دید نسبت به حقیقت و واقعیت را منتقل می کند.
اینکه حقیقت و واقعیت چیست و چگونه می توان به آن رسید، به بحث های طولانی فلسفی و عرفانی و... نیاز دارد که در این مجال نمی گنجد. اما:
ماموریت اصلی حوزه علمیه، فهم و تبیین دین است و این به آن معناست که حوزه علمیه نسبت به حقایق دین آگاهی پیدا کرده.
از طرف دیگر ما در عصر رسانه هستیم و در این عصر کسانی که بتوانند زاویه دید خودشان را از طریق رسانه به جهان مخابره کنند و حول زاویه دید خودشان نسبت به حقایق عالم، گفتمان ایجاد کنند، دارای قدرت برتر هستند.
در نتیجه اگر حوزه علمیه نتواند از طریق رسانه های موجود مثل سینما، تلویزیون، فضای مجازی و... زاویه دید خودش را نسبت به حقایق عالم به جهان منتقل کند، هستند کسان دیگری که زاویه دید خودشان را نسبت به واقعیت را به صورت محصولات رسانه ای تولید کرده و از طریق همین رسانه های موجود به جامعه منتقل کنند.
کسانی که نه درس دین خوانده اند و نه زاویه دید درستی نسبت به حقایق عالم دارند، ولی چون رسانه دارند و چون رسانه بدون زاویه دید امکان فعالیت و تولید و انتقال پیام نخواهد داشت، با تولید محصولات رسانه ای، زاویه دید خودشان را به جامعه منتقل می کنند.
اینجاست که وظیفه حوزه علمیه در ورود به رسانه و تولید محتوای رسانه ای درک می شود.
حال سوال این است که آیا طلابی که به تولید محصولات رسانه ای نمی پردازند و زاویه دید خودشان نسبت به حقایق عالم را به صورت محصولات رسانه ای به جهانیان منتقل نمی کنند، ذمه شان نسبت به وظیفه اصلی که در زمان حاضر بر دوششان قرار دارد، بری است؟